We hebben de fietsen van stal gehaald en zijn een tochtje met ons twee gaan doen. Het weer is bewolkt en toch nog erg warm. Maar met de wind in de velden was het heerlijk verfrissend. Ik heb op de fiets met de Leica in mijn hand wat beelden geshoot. Marc vroeg toen hij doorhad dat ik meer oog had voor hem dan voor de natuur of ik hem toch niet te kakken zou zetten in zijn bijna nakie op mijn blog.Ik heb hem beloofd enkel van achteren te fotograferen. Ik ben ook in mijn bovenstuk van mijn bikini gaan fietsen, met mijn korte fietsbroek aan. No way dat ik dat in Belgie zou doen maar hier staat overal "vrijheid" in de wolken geschreven. Beetje moed heeft me dat gekost na twee dagen tussen twee bonenstaken te leven. Ik voel me een roze varkentje met flodderoutfit en fout kapsel. Maar vooruit met de geit, er zijn mooiere dingen dan twee raspaarden met trendy outfits met passende coiffures. Vooral de natuur die het geen zak kan schelen dat mijn gat te dik is en mijn hoofd een magenta kleur heeft. We zijn daarna nog lekker gaan eten op het super gezellige plein in Uzès en ik heb zelfs nog een dessert erbij gestampt. Flesje rode wijn, pina Colada, schrijft vlotter dan.
Iedereen gaat rond 22u30 of iets later slapen, en ik zit hier dan nog een uurtje of 3,4 te werken in de tuin. Ik begin dan pas wakker te worden. Om twaalf uur schiet het watersysteem aan om de tuin te voorzien en na een week verschiet ik me nog telkens een aap. Ook de kuisrobot in het zwembad doet al eens rare toeren dat ik telkens denk. Zeker weten, nu zit er een walvis in dat bad verstrikt in visnetten en vecht voor zijn leven.Éen keer ben ik gaan kijken maar ik zag geen steek en ben maar verder beginnen schrijven. 's morgens is die robot rustig en die walvis verdwenen.
Morgen ga ik nog een laatste keer met Pats naar de markt. Wegens de drukte zet onze chauffeur van dienst ons af en komt ons halen. Het leukste hiervan is dat we dat niet eens hoeven te vragen. Ik wil in Frankrijk komen wonen. Geen enkele markt in België kan hieraan tippen. Ik ga de camper vullen met eten en dan rijden we nog naar plage de Pampelonne, vlakbij Saint-Tropez. Ik sta te popelen om weer on the road te zijn. Adresje van Ann gekregen die hier ook meevolgt en er vorige week met haar camper verbleef. Wij waren er vorig jaar en ik maakte een fotoreeks daar met al het schoons wat passeerde. Zij zit ook in starterslabo én ze heeft ook een busje. Op één of andere manier brengt het universum mij samen met alle camper fanaten.

Geschreven door Veroos.reizen