Met m’n kopje filterkoffie om half 6 op de veranda!!
Harry heeft ons om kwart voor 7 meegenomen op zijn piccolo bootje voor een tocht van twee en een half uur over de Saramacca rivier. De rivier is 6 meter diep. En wordt twee keer per week schoongemaakt.
Onderweg hebben we een nest van een vliegenvanger en van een Grietjebie gezien.
Verder een blauwe reiger, kapucijnapen, brulapen, kokoy reiger en een oro pendola.
We zijn tot het plaatsje La Poule gevaren en daarna weer terug.

Grootte van La Poule
1000 akkers (1832). Producten. Koffie (1819)
Familienamen Emancipatie 1863
Garsdorf/Neusberg/Tems/Walstein/Westdal
Eigenaren
1819: D.H.J. Brousson 1824: A. J. Verkouteren
1828: M.A. Thurkow 1863: Joseph Nicolaas Thijm
Nu zijn er geen koffieplantages meer in Suriname.

Ons ontbijt gemaakt en dat op de veranda genuttigd.
Lezen. Fruit eten. Lunchen. Zwemmen en liggen bij het zwembad.
Om half 5 op de fiets naar Groningen.
Dat was toch ruim een half uur fietsen.
Op de rotonde staan allerlei herdenkingsmonumenten.
Naar de supermarkt gefietst en wat aparte gedroogde vruchten gekocht en Borgoe Extra rum!!
Bij Tian You Saramacca/River Spice een kokosnoot smoothie gedronken.
Het duurde wel een half uur voordat de smoothie klaar was.
Het uitzicht, over de Saramacca rivier was mooi.
En weer een half uur terug fietsen en dat was leuk.

In 1790 werd op deze plaats een vijfhoekig fort gebouwd, dat door gouverneur Jan Gerhard Wichers Fort Groningen[1] werd genoemd, naar zijn geboorteplaats. Aan de overkant van de rivier werd een leprakolonie aangelegd, genaamd Voorzorg.
Fort Groningen maakte deel uit van een verdedigingslinie ten westen van Paramaribo: het Oranjepad en enkele forten aan de Saramacca die rond 1747 zijn aangelegd om de plantagekolonie te beschermen tegen overvallen door Marrons. De linie was een voorloper van het Cordon van Defensie aangelegd in 1770-1778 en gebouwd om het plantagegebied ten oosten van Paramaribo te beschermen.
Ter plaatse bevonden zich echter weinig plantages, en Groningen kwam daardoor niet erg tot ontwikkeling. Er waren plannen voor de bouw van een stadje, dat Columbia zou heten, maar uit veel meer dan het fort, een paar straten, een kerkhofje en een kerk uit 1830 van de Evangelische Broedergemeente bestond Groningen niet. August Kappler beschreef het gebied in zijn periode als militair in Suriname (1836–1842), en merkt over Groningen op: "naar de hoofdzaak, te weten, huizen, zoekt men tevergeefs".
In 2011 werden delen van het fort herontdekt. Het fort kon niet geheel uitgegraven worden omdat er gebouwen op staan.[2]

Het avondeten was heerlijk. Cassave patat, goed gemarineerde varkensreepjes, salade en tijgerblad.
Nu zaten we met Peter en Hanny uit Venray aan tafel. Leuke mensen.

Geschreven door Sepkomtlogeren