Het heeft afgelopen nacht ontzettend hard en veel geregend!!!
Tegen tweeën was de regen gestopt.
Om half 6 eruit voor een kopje 🍵
Dit keer ging alles goed.
Door het stromende water zijn er hier weinig muggen.
Het ontbijt was weer om 8 uur. We kregen er ook een pannenkoekje bij!
Op de veranda weer genoten van de aapjes.

Om half 10 met de korjaal naar Dan aan de overkant.
Dan is een van de oudste dorpen langs de Surinamerivier. In Dan wonen de Saramacanen. Het dorp telt tussen de 300 en 400 inwoners. De inwoners stammen af van de marrons. Dat zijn gevluchte slaven. Zij probeerden de plantages te overvallen en te vernietigen.

Er zijn 64 dorpen. De meesten zijn nog traditioneel. Polygamie is hier toegestaan.
Tien er van zijn christelijke dorpen.
Hoe de bloedlijnen hier gaan is een erg ingewikkeld verhaal.
Tussen deze dorpen wonen geen Inheemsen.
Zij wilden alleen wonen, ook omdat ze gevaar liepen als ze te dicht bij de Marrons woonden omdat die werden opgejaagd door de plantagehouders. Zij wonen daarom verder stroomopwaarts, aan het begin van de rivier en verder de jungle in.

We hebben een wandeling door het dorp gemaakt. Heel bijzonder. Hédy heeft ons de rondleiding gegeven.
De huizen staan niet in rijen, maar door elkaar. Als ze moesten vluchten waren ze daardoor moeilijker te pakken.
Ze hebben een school waar leerlingen van uit drie verschillende dorpen komen. Er zijn woningen gebouwd voor de leerkrachten.

Een mannenhuis staat op palen, een vrouwenhuis niet.
Er stond een hele grote katoenboom, dat is een heilige boom. Daar zaten vogelnesten in van de Banabekkie.

De kinderopvang heette “Cibi makandi” = leef voor mekander.

Een gezegde: “ zijn broekzak is plat” = geen geld meer.
Als je het “nachtelijk spel hebt gespeeld”, dan…..??

Er was ook een ceremonie gaande voor een overleden vrouw. Twee mannen liepen heen en weer met een plank boven hun hoofd. Daarop was een pakketje van het laatste kledingstuk dat de overledene gedragen had (gewikkeld in palmbladen) vast gemaakt. Ze vroegen zo aan de overledene hoe ze begraven wilde worden. Een kapitein uit de omgeving stond daar ook bij en gaf antwoorden. Er zijn tal van rituelen.

Terug bij onze Lodge hebben we gerelaxt, geluncht (rijst met bruine bonen en kip en een salade) en gewandeld naar het begin van het eiland. Daar konden we nu wel komen want het water was flink gezakt.

‘s Middags kwam Beyoncé met een snack bij onze cabin. Bara met aardappelsaus. Ook weer zo attent en lekker.

Eerst ging Arjen in de hangmat liggen, daarna ik. Ik heb er heerlijk in geslapen.
Toen ik wakker werd was Arjen al naar de bar gegaan waar de andere reisgenoten ook zaten. Leuke mensen.
We konden vanavond buiten eten. Dat betekent hier dat je onder de blote hemel zit.
Het was een mooie heldere avond met veel sterren. Ons avondeten bestond uit spaghetti met gehaktballetjes en groenten. Natuurlijk weer lekker.

We gingen de boottocht van gisteravond over doen. Wat was dat fijn, zulk lekker weer, windstil. Er was niet veel te zien. We hebben de nachtzwaluw weer gezien en een reiger.
Tijdens het varen kwam er iets tegen mijn zwemvest aan en spartelde op de bodem van de boot. Het bleek een sardientje te zijn. Ik vond het eng, want ik wist eerst niet wat het was. Bram heeft het sardientje gepakt en overboord gegooid. Even later sprongen er drie sardientjes bij Esther in de boot, gillen!!
Er was een mooie maan opkomst.
Na de boottocht weer gezellig met z’n allen nog wat gedronken. Ook nog even op onze veranda gezeten en toen naar bed.

Geschreven door Sepkomtlogeren