Wat een geluk dat het niet regende, want voor het toilet moet je toch wel een stukje lopen en dat dan midden in de nacht.

Suriname heeft twee regenseizoenen en twee droge seizoenen:
De kleine regentijd: van begin december tot eindjanuari
De kleine droge tijd: van eind januari tot eindapril
De grote regentijd: van eind april tot halfaugustus
De grote droge tijd: van half augustus tot begindecember

Vanochtend om kwart over 5 met z’n tweetjes naar het toilet gegaan. Arjen is weer gaan slapen en ik heb lauwe koffie gedronken voor de tent en van de zonsopkomst genoten.

Nu bestond het ontbijt uit, worstjes, pannenkoeken, cake, kaneelbroodjes en witte puntjes.
De dames die hier werken zijn afstammelingen van de inheemse bevolking.

Na het ontbijt weer relaxen op de steiger.
Zagen we toch twee zeehonden langs zwemmen! Die moeten een eind hebben gezwommen!!
De dames hadden hier ook nog nooit gezien zeehonden gezien.

De lunch is vervroegd naar 12.00 uur. Kousenband, bakbananen, spaghetti, tofoe, salade en zeer lekkere satésaus.

De koffers ingepakt en om 13.00 uur met de boot vertrokken. Na 35 minuten kwamen we aan Ayo bij Carolina.
Het was een ijzeren bootje, de motor maakte erg veel lawaai. Onderweg verloren we nog een krat, omgekeerd en uit het water gevist. Ze pakken de spullen ook niet netjes en efficiënt in.
Een oud busje stond klaar om ons naar Paramaribo te brengen. Ook hier werd er van alles ingepropt en op het laatst, we reden al bijna weg, moest er nog meer bij. Stond nog op de kade. 😬

Tegen drieën waren we bij Hotel Eco Torarica.
Bleek dat ze overboekt waren. We kregen een andere kamer aangeboden, een voucher voor een gratis diner en €80 terug. Daar waren we het niet mee eens. Toen een upgrade gekregen naar Hotel Royal Torarica, kamer 4202. Een mooie kamer in een chique hotel.
Als welkomst drankje kregen we zuurzak.

Even bijkomen op de kamer en daarna, bij het zwembad, een pinacolada gedronken.
Onze contactpersoon in Suriname, Melissa, had een enveloppe met €80 afgegeven bij de balie.
Met een taxi naar blauwgrond, daar bij “Warung Felicia” saoto soep met ei en tahoe longtong gegeten. Warung betekent Javaans eethuisje. Het roze kokosdrankje viel niet zo goed in de smaak. Zo zoet!!!
Grappig om dit een keer zo te doen en mee te maken.
Met dezelfde taxi weer terug.
Op onze kamer koffie gedronken en gelezen.

Geschreven door Sepkomtlogeren