De maan scheen nog volop toen ik een kopje koffie ging halen.
En een uurtje later een mooie zonsopkomst.
I weki no = heb je lekker geslapen?
Mi weki oo = ik heb lekker geslapen
Bij het ontbijt kregen we een luchtige kaneeltaart.
Kö böö njang = smakelijk eten.
Het water in de rivier zeker twee meter lager dan toen we aankwamen.
Na het ontbijt gelezen, foto’s gemaakt van de aapjes, bloemen en in de hangmat gelegen.
De koffers ingepakt en om 12.00 uur lunchen. Pompoensoep met vis en rijst.
De nieuwe gasten kwamen om half één aan. Toen de boot uitgeladen was zijn wij ingestapt.
Nu konden we onderweg de grote stenen zien en de stroomversnellingen. Wat kunnen ze de “weg” goed lezen zeg!!
We hebben 1 uur en 40 minuten gevaren toen waren we bij Atjoni. Even naar de wc, wat koekjes gekocht en daarna vertrokken.
Er zat ook personeel in de boot en bus. Onderweg stapten ze om de beurt uit.
Onze chauffeur was te laat uit Paramaribo vertrokken. Dus zijn we eerst een heel stuk, met de anderen, te ver gereden. Bij een tankstation zijn we om 18.00 uur overgestapt in zijn zeer krakkemikkige auto! En weer terug gereden.
Wat een auto zeg. Er zat speeling in het stuur waardoor hij niet hard kon rijden. Alle meters deden het niet. Lampjes gaven aan dat de twee voorwielen niet goed waren, kortom, geen veilige auto!
En dan de weg die we moesten rijden….
Het bleek dus dat we niet met de boot naar Seliba River Resort gingen, maar omdat het al zo laat was, via de weg. De weg werd steeds smaller en slechter en blubberiger. Op het laatst zaten we ook nog vast met de auto!!😣
Dankzij het sperdifferentieel lukte het toch om weer los te komen. En dit alles in het donker!!
Avontuur.
Seliba betekent “bij de rivier”.
We werden welkom geheten door Jamajl, onze gids. En kregen meteen het avondeten voorgeschoteld. Rijst, met een visprutje en pompoenprut. Was lekker.
Over een kiezelpad en over een bruggetje met gezellige lampjes kwamen we bij de tent.
Onze tent heet “Broer Lex”, Lex is een broer van de eigenaar.
Het is wel erg primitief. Eén lampje op een accu, tada!
Het was jammer dat we niet in het licht aankwamen, want het installeren was nu wel lastig.
We moesten best een stukje lopen om bij de wc’s en douche gelegenheid te komen.
Voor onze tent koffie met cake gedronken en gelezen.
De maan kwam nu ook weer mooi op.
Op tijd naar bed.
Geschreven door Sepkomtlogeren