Na een lekker avondmaal in het restaurant bij de camping dicht bij de rivier keerde ik terug naar de chambre d' hôtes LE DOUX NID. Ik had daar een kamer via Booking.Com gereserveerd. Toen ik in het dorp aankwam en bij de uitbaters aanbelde, waren ze verbaasd. Ze hadden Booking.Com op de hoogte gebracht dat ze voor een periode gesloten wilden zijn omdat ze zelf op verlof gingen vertrekken. Ze hadden niemand verwacht en daar stond ik aan de deur. Maar ze begrepen dat het moeilijk zou zijn voor mij om elders onderdak te vinden en ik mocht blijven.
Bij het slapen gaan opnieuw stress want ik vond mijn toiletzak niet en besefte dat ik die waarschijnlijk vergeten was in Dirac. De volgende morgen besprak ik dit met de uitbaters. Opnieuw waren ze begripvol toen ik hun mijn intentie liet weten. Ik plande om terug naar Dirac fietsen, 59 km terug, 120 km heen en weer. Dat zou ik kunnen doen wanneer ik het grootste gedeelte van mijn bagage niet moest meenemen en ik de kamer nog een nacht mocht houden. Ze waren akkoord en ze zochten samen met mij naar de telefoonnummer van de gesloten Gite de France in Dirac, ik wist de naam er nog van, Le Thie. Ze belden voor mij om te weten of er iemand thuis zou zijn, meerdere keren, maar er werd niet opgenomen. Ik besloot om toch maar te vertrekken. Ik veronderstelde dat de mensen in Le Thie thuis waren, ze zijn niet zo jong meer en waarschijnlijk hebben ze hun telefoon minder bij zich nu dat hun Gite gesloten is. De man die door een ongeluk bij het vellen van een boom in een rolstoel zit ,zal ook niet zo veel weg gaan.
De zon scheen en het zou droog blijven werd me gezegd bij het vertrek. Dus geen regenkledij nodig. Maar ik was nog niet in Dirac en moest al schuilen voor een hevig onweer, in een verlaten boerderij.
Ik was blij toen ik de man in de rolstoel thuis aantrof en ook mijn toiletzak. Dan terug naar St. Aulaye; met weinig bagage is het fietsen wel plezierig. Mijn geluk was van korte duur want het begon te regenen en veel te regenen. Donder en bliksem waren er gelukkig niet bij. Toch geraakte ik, omwille van de natte rijweg, van de baan en viel. Na valpartijen in Mechelen en Poitiers, nu weer een val. Gelukkig kwam ik naast de baan in het gras terecht zonder veel erg. Ik moest alleen mijn stuur terug rechtzetten. Ik reed vandaag zeker 25 km in de pletsende regen zonder regenkledij, was nat en had het koud. Dit ga ik ook nooit vergeten.

• 129 km

Geschreven door SantiagodeCompostela2023