Na een heerlijke nacht slaap waren we toch vroeg wakker en zijn Mies en ik langs het water gaan wandelen. Daarna heeft hij een heerlijke duik in het meer genomen! De boys stuurde ondertussen dat ze ook wakker waren dus die hebben hun zwembroek aan gedaan en kwamen ook zwemmen. Daarna weer een lekker ontbijtje op en hierna de koffers ingepakt.

We gaan het mooie Ohrid weer verlaten. Wat een paradijselijke plek was dit en ons prachtige hotel met een uitzicht over het meer. We hebben hier veel besef momentjes gehad. Mooi dat we dit kunnen doen met ons gezin💞.

Vandaag rijden we weer teug naar het 1e land van deze trip; Albanië en gaan we ook voor de laatste keer met de auto de grens over. We hebben een rit van 164 km en daar gaan we jawel 3,5 uur over doen. Het 1e stuk reden we nog langs het meer en daarna gingen we de bergen weer in. We kwamen al snel bij de grensovergang aan. Hier was het iets drukker en er zat geen vaart in. Na een half uurtje waren we aan de beurt. Gaven we de paspoorten en die kregen we direct weer terug en konden doorrijden. Vreemd maar prima. Vandaag is er ook veel vrachtverkeer wat door de bergen rijdt en dat gaat niet snel. Maar ondertussen genieten we van een mooi uitzicht op een dal tussen de bergen.

Na 2 uur rijden kwamen we bij allemaal wegwerkzaamheden aan en de wegen werden steeds slechter, hier hebben we even een stop gemaakt bij (hoe toepasselijk) Hotel Balkan, wat er langs lag en een drankje in de tuin gedaan.

Toen we verder reden kwamen we langs allerlei dorpjes, hier zie je veel verval. Maar op iedere hoek is een handmatige autowasstraat te vinden, de auto is hier het belangrijkste in het leven. Uiteindelijk moesten we van de "normale weg" af en kwamen we weer op een 1,5 baans weg dus was iedere keer rijden en dan weer aan de kant. Het is een bijzondere route vandaag maar wel veel te zien onderweg en zeker niet saai. We kwamen ook door een heel drop met jaknikkers en stinken dat het daar deed naar olie.

We zijn onderweg naar een traditioneel plaatsje genaamd Berat. De oude witte huizen met bruine daken geven het stadje iets speciaals. Het ademt namelijk de traditionele architectuur van de Balkan uit van de 18e en 19e eeuw. De binnenstad is opgenomen op de werelderfgoedlijst van UNESCO.

Aangekomen in Berat was het zoeken naar een parkeerplaats. Het hotel ligt tegen de berg aan en kan je alleen lopend naartoe.
Uiteindelijk zagen we een parkeergarage van een ander hotel, daar navraag gedaan en mochten we parkeren. Toen zijn we naar het hotel gelopen om te kijken waar we heen moesten, via smalle straatjes klommen we de berg op. Het ligt er prachtig bij boven op de berg! Ze hebben een prachtig terras met uitzicht op de andere berg en het water.

De koffers gaan we niet mee omhoog nemen dus weer terug naar de parkeergarage en daar voor iedereen een setje kleding eruit gehaald en de toilettassen mee genomen. We waren echt compleet nat van het zweet toen we weer in de kamer kwamen. Toen maar even opgefrist en zijn we weer naar buiten gegaan om foto's te maken het was ondertussen al een beetje aan het onweren boven de bergen en er was een flinke wind. Nadat we de foto's hadden die we wilde zijn we even wat gaan drinken en dat was maar goed ook. Daarna kwam er een flinke bui over Berat heen. Het werd steeds erger en we konden zelfs de bergen niet meer zien. We zaten op een terras met een overkapping maar toch voelde we de druppels. Na 45 minuten was het weer droog genoeg om naar het hotel te lopen en daar gaan we vanavond ook eten!

Na lekker bijgekomen te zijn op de kamer staken we de gang over naar het restaurant van het hotel, klein gezellig en nog weinig mensen. We zaten bij het raam met uitzicht op de berg met huizen en hotels aan de overkant. Na een half uur zat het helemaal vol. De eigenaresse vertelde ons dat het vandaag beter voor haar was door het weer zit iedereen binnen. Normaal zit het terras boven ook helemaal vol en de keuken zit beneden in het hotel als je binnenkomt dus dat is veel trappen op met het eten. Je kon de kaart bekijken via een QR code. De mannen namen alle 3 kip, aardappels moesten we los bestellen en ik had de Fërgesë: een traditionele ovenschotel met paprika, tomaten, uien, knoflook, ricotta en kruiden.
Alles smaakte weer heerlijk.
Inmiddels is het donker en staan alle lampjes aan wat een heel mooi gezicht geeft. Berat heeft iets mystieks en laat je voelen alsof je 50 jaar terug de tijd in gaat maar wel met hier en daar de gemakken van hedendaags. We zijn blij dat we dit plaatsje hebben kunnen zien met eigen ogen!


Flini mirë të gjithë dhe ju përshëndes nga Shqipëria.

De Koninkjes

Geschreven door Roadtrip.Europa