Onze 1e week zit er alweer op en wat hebben we al veel mooie herinneringen gemaakt en bijzondere plekjes gezien. We zijn ernom aan het genieten van deze mooie landen!

Vannacht hebben we allemaal niet zo goed geslapen. Dylan maakte heel veel geluiden in zijn slaap en Joey lag heel breed. Dus papa en mama trokken aan het kortste eind dit keer. Mies is er vroeg uitgegaan en heeft nog wat mooie foto's van de brug gemaakt.

Nadat we de spullen in de auto hadden gezet zijn we bij het bakkertje naast het hotel wat gaan ontbijten. Ze hadden een soort chocolade croissants en broodjes met jam. Smaakte prima. Het is maar goed dat we Mostar achter ons laten want het wordt hier vandaag 39 °C.

Vandaag rijden we eerst naar Konjic daar gaan we Tito's atoombunker bezoeken het is een rit van 78 km en daar doen we 1,5 - 2 uur over. Het is nu al erg druk op de weg en er is ook maar 1 route die kant op. Hopelijk komen we op tijd aan. Na de file uit de stad reden we weer langs de bergen en de Neretva rivier, prachtige route was dat weer.

Yes, gehaald!! om 11:30u zijn we aangekomen bij de bunker, dat moest want om 12:00u begint onze rondleiding van 1.5 uur. We stonden allemaal buiten het hek, weinig parkeerplaatsen en om 12:00u werdt er omgeroepen dat we allemaal de auto in moesten en deze mochten we op het terrein parkeren. Daarna moesten we in een bus stappen en werden we naar de bunker gebracht, daar konden we onze kaartjes kopen en dat was bij een huis. De garage stond al open want dat was de ingang naar de bunker.

We zijn de laatste groep dus kunnen er rustig doorheen lopen. Onze gids heet Ella.

De bunker is gebouwd van 1953 tot 1979 maar hij is nooit in gebruik geweest. Alle originele meubels stonden er nog. Er zijn 12 verschillende secties

Ze waren hun tijd echt al 40 jaar vooruit. 97% van alles wat daar gemaakt is kwam van Joegoslavische fabrieken, 95% van die fabrieken bestaan hedendaags niet meer.
De kwaliteit van alles was (te) goed en kan in deze tijd van massaproductie niet meer, simpelweg omdat het te lang mee gaat en er dus niets aan valt te verdienen, zo vertelde de gids dat haar oma een wasmachine heeft welke in 1970 is aangeschaft en het nog steeds prima doet, bijna niet te geloven gezien wij in 54 jaar tijd denk ik aan de 10e wasmachine toe zullen zijn. Ze hadden al dezelfde schakelkasten als die wij nu hebben. Iskra was de bouwer daarvan (nu is de fabriek al jaren dicht en gedeeltelijk door China overgenomen)

Het water haalde ze via een diepe put uit de rivier neretva (schoonste water van de wereld volgens de gids) dit werd naar boven gepompt en dan gefilterd daarna in een mega groot bassin bewaard en als ze het nodig hadden werdt het nogmaals gefilterd en dan hadden ze schoon water. Sinds 2011 wordt dit niet meer gedaan want het kost te veel geld aan stroom tegenwoordig en de overheid kan het niet meer betalen. Vandaar dat het open is voor publiek.

Daarna kwamen we in een kamer voor de stroomvoorziening, 1 van de manieren om stroom op te wekken was met brandstof, hier stonden grote tanks met diesel en er was een groot blussysteem aangelegd.

Ook zijn we in de ventilatie ruimte geweest. Er waren grijze (lucht van buiten naar binnen) en groene ( lucht die naar binnen ging altijd 20 graden) ventilatiebuizen. Toen we daar stonden ging ze de ventilatie omzetten en mochten we in de ruimte waar de lucht naar binnen kwam. Daar voelde je een flinke wind uit de ventilator komen. Bizar om te zien allemaal.

De tour duurde uiteindelijk wat langer en om 14:10u liepen we weer naar buiten.

Onze volgende stop is ons hotel in Sarajevo. 65 km en rijden we 1 uur over. We zijn weer door de bergen gereden en het laatste half uur reden we over een tolweg die voor onze begrippen (wij zijn Frankrijk gewend) erg goedkoop was. Om 15:20u waren we in ons hotel. We hebben een kamer op de 5e verdieping en die is mega groot...we hebben 2 slaapkamers met een zitje er tussen in, 2 badkamers en 3 toiletten!
Na alles een plekje te hebben gegeven zijn we naar het zwembad in de kelder gegaan konden de boys lekker even hun energie kwijt.

Daarna wilde we even douchen op de kamer, water koud en gewoon niet warm worden. Dus wij de receptie gebeld, blijkt er een leiding in de stad gesprongen te zijn en totdat die gemaakt is is er geen warm water in het hele hotel. Dus toen maar gewoon aangekleed en de stad in gelopen om een hapje te gaan eten. We moesten best een stukje lopen naar old town maar dat was wel even lekker!

We zijn gaan eten bij Metropolis, leuk restaurant midden op een plein bij een kerk. Het eten was weer heerlijk!
Ze staan bij dit restaurant bekend om de zoetigheden dus dat hebben we ook nog even geprobeerd natuurlijk!

Daarna zijn we weer lekker naar het hotel gelopen. We zijn allemaal moe en gaan lekker op tijd slapen vandaag!

Lijepo spavajte svima i pozdrav iz Bosne i Hercegovine.

De Koninkjes

Geschreven door Roadtrip.Europa