Vandaag weer een nieuwe dag! Na het lichte ontbijt (fruit en wentelteefjes) gaan we op pad om de watervallen te bekijken en misschien te abseilen. Dat laatste heel misschien want het is hoog… wel 100 meter. Eerst bekijken we de waterval van 65 meter hoog. Onderweg lopen er jongens met een kameleon. Wat een prachtig beest. Hij verandert zelfs langzaam van kleur. Het prikt een beetje als hij over je hand loopt en voelt wat koud aan. De waterval is prachtig. We merken wel dat het hier toeristischer is doordat ze je meteen passievruchten aan willen smeren en betalen voor de kameleon. Das wel weer wennen hoor. We lopen door het dorpje en komen ineens bij de 100 meter hoge waterval. Dat is wel even schrikken. Wel 100 meter naar beneden… maar toch gaan we het doen en het is fantastisch. De eerste stappen over het randje is echt heel spannend. Maar als je eenmaal het touw hangt en naar beneden gaat is het geweldig! Het uitzicht is subliem. Je ziet de waterval en de hele vallei. Wauw!
De terugweg omhoog is pittig: glad en stijl. Daarna dus even bijkomen.
Na een koud drankje gaan we op de boda boda naar Sipi City Centre. Even wat zaakjes regelen. Leuk om door heen te lopen. Op zoek naar leuke souveniertjes. Das wel lastig in Oeganda. Hier verkopen ze alleen eten, drinken en tweedehands kleding. We worden erg nagestaard. Ze vinden het interessant dat we door het dorp lopen. De chauffeur loopt zelfs een extra stuk door het dorp om met ons te showen. Ineens gaat het hard regenen als we in een winkeltje zijn. Deze mevrouw is zo aardig. Ze wil graag dat we schuilen bij haar. Dat doen we en kletsen wat bij. Ze vertelt dat ze uit Kenia komt en haar zonen daar wonen. Haar winkeltje moet geld opbrengen voor de studie van de kinderen. Ties vindt gave crocs van Nkie (in plaats van Nike). We schuilen verder bij de bank en ontmoeten John en een politieagent. Gezellig hoor. Terug op de boda boda is wel fris maar gezellig. Alle kinderen zwaaien en roepen zo ontzettend hartelijk. We hebben drie boda boda’s. Das voor hier heel ruim….
Weer terug, helpen we met Matoke maken. Bananen puree wat je eet met een pindasaus bij het warme eten. Best lekker hoor. Het is van de speciale bananen die je moet stoven. Ze koken ook hier op open vuur. Daarna hebben een kampvuur moment met Mozes en Mike om bij te praten over cultuur, politiek en gebruiken. Dit doe je rond een vuurtje waar je bij eet. In dit geval mais roosteren. En weer een dag voorbij…

Geschreven door Rinkeisopreis