We laten het gezellige kleine Mexicaanse dorpje Tapijulapa achter ons om verder te rijden naar St Cristóbal de las Casas. De weg er naar toe is een hele onderneming. We kiezen de kortste route wat duidelijk niet de snelste blijkt te zijn. De weg wordt slechter en slechter. Van grote gaten naar stukken snelweg die ontbreken. Grote hopen stenen of een stuk weg de afgrond in gezakt. We rijden door allerlei kleine dorpjes met hondjes midden op de weg, hoge drempels maar altijd prachtig onderhouden en kleurrijke kerken. Na 2 uur rijden slaan we rechtsaf een boerenweg in. Geen afvalt, geen bestrating maar wel keien en modder. We staan steeds vaker op het punt: hoe nu verder, hoe diep is deze plas, welke kant van de weg is het best en waar raken we de onderkant van de auto niet…. Totdat we vast zitten in de modder en de auto de modderige heuvel met stenen niet meer omhoog kan. We spinnen met de wielen. Omdat we niet kunnen inschatten (na alle regen) hoe slecht de weg wordt besluiten we om te draaien en een uur terug te rijden om een andere route te nemen. Ondanks dat hier ook stukken weg missen heeft deze weg wel een nummer en is geel gekleurd op Google maps. Hopelijk wat beter. Na uiteindelijk een kleine zeven uur rijden komen we aan in San Cristóbal. Het regent maar toch zien we dat het een prachtige stad is. Ons hotel (Hotel Gran Maria) ligt op een top locatie zodat we vanuit hier de stad goed kunnen ontdekken. We bezoeken de kathedraal en kerk Gaudelope. Na nog wat door de stad te hebben gelopen borrelen we en eten we nog een hapje. Fijn om even op adem te komen…
Samenvatting van de reis tot nu toe: ⏰🛫🛬🇺🇸🗽🍔🚆🏛🍩🛫🛬🇲🇽🏝🤿🐠🐢⛈☀️🦎🍪🍺🥑🌴🌵🦩🍍🕷🦜🚗🐕🍌🏖🎲

Geschreven door Rinkeisopreis