Ongelofelijk vroeg op pad gegaan. Gewapend met fruit en pannenkoeken rijden we vlak voor zonsopgang weg. We hebben een reis van 344 km voor de boeg. Omdat het zondag is hebben we gelukkig wat minder verkeer op de weg. De wegen zijn goed. Allemaal verharde wegen dus schiet het lekker op en zijn we binnen 6 uur in Murchison National Park. We komen aan bij een ranger die zijn kantoor aan de rand van het park heeft door een bureau in het gras te zetten. Super vrolijke vriendelijke gast die graag bij Ajax wil voetballen.
Hierna rijden we naar de Victoria Nijl voor een boottocht. Omdat we ruim anderhalf uur te vroeg zijn doen we een spelletje met de verrekijker en drinken we wat. Vanuit onze stoel zien we meteen olifanten aan de oever staan. Zodra we met Henri (onze goedlachse kapitein) vertrekken zien we in de verte…. giraffen! We varen er snel naar toe. Wat een prachtige dieren. Eerst zien we er drie. Later een kudde van een kleine 20 giraffen. Wauw! Ook komen we nog meer olifanten tegen die een modderbad nemen. De kleintjes rollen door de modder en de grote spuiten het op de ruggen van zichzelf en elkaar. We varen verder en zien, heel toepasselijk, veel nijlpaarden. Al slapend, gapend en luierend in het water. We komen ook grote krokodillen tegen. Zelfs een vlak voor de boot. Deze is zo’n zes meter lang. Het ijsvogeltje en de bee-eater zien we op de takken vlakbij het water. Een prachtige verscheidenheid aan dieren. We komen steeds dichterbij de Big Five. Uiteindelijk komen we bij de waterval. Indrukwekkend stukje natuurgeweld. Het water stroomt van 45 meter naar beneden door een gat van zes meter breed. Het gaat flink tekeer en het levert heel wild water op. Na dit spectaculaire uitzicht varen we terug en springen in de auto. Op naar Fort Murchison; ons nieuwe stekje. Onderweg zien we nog een olifant, giraf en natuurlijk pumba’s en impala’s.
De weg is pittig door de grote hobbels maar dan lijken we in een sprookje te stappen… we komen aan in een oase van groen, bloemen en rust. Ze wachten op ons met een verfrissend nat handdoekje en een koud glaasje sap. Ongelofelijk. Het lijkt wel een droom, We slapen in een fort en tent aan de Witte Nijl en hebben een heerlijke plek. Nu echt even bijkomen…

Geschreven door Rinkeisopreis