Vandaag 26 graden en Nederland wacht ieder weer op de volgende buiš©.
Het verhaal van de stad Kiruna is een verhaal apart. Er zijn hier ijzerertsmijnen, die voor de regio van levensbelang zijn. De mijnen worden asters verder uitgebreid tot aan de rand van het stadje. Daarom is een aantal jaren geleden besloten om het stadje in z'n geheel een paar kilometer te verplaatsen. Dat betekent nog al wat voor de stad: er worden nieuwe huizen gebouwd, zodat men eenvoudigweg kan verhuizen. Maar ook wordt een aantal gebouwen onder architectuur compleet verhuisd. Het prachtige kerkje is er een van. Hoe ze dat precies gaan aanpakken is nog niet duidelijk maar een aantal huizen is al met succes naar de nieuwe stad overgeplaatst.
Het oude stadhuis is afgebroken, elders is een modern gebouw neergezet en ernaast heeft men de klokkentoren van het oude stadhuis geplaatst. Afgezien van het enorme werk levert het uiteraard ook emotionele problemen op.
Het is een bizarre gedachte dat men dit uit economische overwegingen gewoon onderneemt. Het lijkt China wel!
Wij staan morgen overigens voor een flinke uitdaging.
Het gebied waar we nu zijn heeft te maken met meerdere coronagevallen en men is daarom supervoorzichtig.
Morgen hebben we de trein van Kiruna tot aan Narvik, Noorwegen geboekt. Maar de trein gaat maar tot aan de grens, omdat de Noorse spoorwegen geen mankracht heeft om passagiers te controleren op corona, of vaccinaties.
Dat betekent dat we tot aan het grensstation gaan treinen, dan op een of andere manier naar de grensovergang moeten zien te komen (taxi?) en aan de andere kant in Noorwegen met een taxi naar het volgend treinstation moeten reizen. In de hoop dat Noorwegen onze QR-code accepteert. En dat alles in 1,5 uur tijd. To be continued!
Geschreven door Marijke