Lystvyanka

Rusland, Listvyanka

Zondag 25 augustus.
Na het ontbijt het plaatsje maar eens bekeken. Het ligt aan het Baikalmeer en is een enorme toeristische trekpleister voor chinezen en Russen. Met de trein zijn we de dag ervoor een heel stuk 250 km langs het meer gereden! Wat een enorm zoetwatermeer. Als de wereld geen water meer zou hebben, zou de voorraad uit het Baikalmeer voldoende zijn voor 40 jaar voor de hele wereldbevolking!

Op ons onderzoekende wandelingetje kwamen we zowaar op een kerkhof uit. Dat was mooi, want normaal gesproken zou ik in Utrecht langs het kerkhof zijn gegaan vanwege Hans z'n verjaardag. De kerkhoven zijn nogal anders dan we in Nederland gewend zijn: ongeorganiseerd, heel veel kleurige kunstbloemen, om elk graf een hekje en daarbinnen een bankje of tafeltje om even gezellig te kunnen keuvelen met de overledenen. Dat denk ik tenminste. Konden we ook direct een constateren dat de mensen daar niet zo heel erg oud worden. Dat krijg je van die kou! Want ook het Baikalmeer bevriest 's winters.

Daarna langs de boulevard naar het bruisend hart van Litsvyanka. Tjonge, wat een teringherrie overal. En wat een toerisme, Zandvoort is er niets bij. Er zijn kleine kiezelstrandjes en je kunt er zwemmen want het is heel schoon water door een of andere spons op de bodem die het water zuivert. Maar veel te koud. Wel hebben we even met onze voeten in het water gestaan, dat geeft ons een jaar langer te leven. Een duik zou vijf jaar opleveren, maar dat trok ons toch niet echt.

En overal werd er langs de kant van de weg op hout gestookt: vis, of dennenappels (?), geen idee waar dat laatste goed voor is. Dus overal rook, rook en rook.
Fascinerend hoe de Russen daar recreëren: je kon voor een ongeveer 7,50 per dag een soort afdakje huren aan de rand van het bos, waar je dan zelf je visje kon roosteren.
En dan zo'n heel rijtje achter elkaar! Hilarisch!

Inmiddels ging de lucht betrekken, de zonnige ochtend was blijkbaar een intermezzo geweest. Het had de dag ervoor alleen maar geregend, ook in irkutsk.
Terug naar ons appartement, dat in een straatje lag tussen de huizen.
S avonds kwam de regen weer gezellig naar beneden, dus verder dan een hapje in het hotel kwamen we niet. Wel met uitzicht op het meer.

Geschreven door

Al 5 reacties bij dit reisverslag

Ha Marijke en Sturla, Pindat stuurt nu meerdere berichten over reisverslagen achter elkaar. Wat ontzettend leuk om te lezen hoe het jullie in de trein vergaat en welke indrukken jullie hebben van Rusland en de Russen. Mooie ervaring! Ondertussen is er op tv deze week een serie van Joanne Lumley over de zijderoute, inspiratie voor een volgende trip? Liefs, Anneke

Anneke Ellerbroek 2019-08-28 12:26:51

Dat klopt wel Anneke. Ik had de verslagen in concept geschreven en heb nu internet om ze te versturen. Wel een gedoe al die fot's erbij. Ook bij de vorige verslagen heb ik foto's geplaatst.🙂

Marijke 2019-08-28 12:33:29

Die afdakjes zijn, denk ik, ook voor startpunt om paddestoelen te zoeken. Toen wij daar waren, zagen we heel veel mensen met manden vol paddestoelen.

Monique 2019-08-28 13:21:49

Wij genieten met jullie mee. Met de verhalen en de mooie foto’s. Alles heel herkenbaar alle herinneringen komen boven. Het verhaal van oud worden als je in het meer zwemt (is ons verteld door de Russen) is ontstaan omdat er een verlicht beroemd heilige meester iedere dag om een bepaalde rots zwom en erg oud en verlicht is geworden. Gerard dus ook ieder avond om die rots zwemmen na de banja (Russische sauna) in ijskoud water. Verlicht en heilig is hij nog niet maar wel al oud maar nog jong van geest. Lieve allebei, nog veel reis plezier zo saampjes. Irene ook van Gerard.

Irene 2019-08-28 17:09:34

Kan best, die paddestoelen. Ik heb ze zelf niet gezien. En zo’n rondje om de rots irene, ik zou het niet aandurven. Mn hart zou t vast begeven. Dan maar wat minder verlicht🤨

Marijke 2019-08-29 09:42:17
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.