Zaterdag 24 juli
17 km van Östersund ligt Orrviken, waar een park is gecreëerd voor elanden. Het zijn er nu elf. Ze lopen vrij in het rond en krijgen 's ochtends en 's middags een lekker hapje waar ze wel voor uit het bos willen komen. En dan mogen wij ze aanschouwen. Het blijft natuurlijk een raar fenomeen, maar anders hadden we waarschijnlijk geen eland gezien. Af en toe zijn er in dit gebied zoveel dat ze worden afgeschoten, maar je ziet ze zelden in het wild. Het zijn prachtig grote beesten, hoge, ranke poten waar ze enorm mee kunnen springen en rennen. Ze zijn bijna atletisch gebouwd. De geweien hebben dezelfde vacht als de rest van het lijf. Op een gegeven moment gaat de vacht eraf en kunnen ze in de bronsttijd er het gevecht om de vrouwtjes mee aangaan. Na de bronsttijd valt het gewei af. Om in het voorjaar weer te groeien.
's Avonds was er bij het meer in Östersund een concert van ene Petra Marklund. We hebben aan de waterkant in het avondzonnetje zitten luisteren. Blijkbaar is ze een bekende, maar ze sprak mij niet aan. Maar het was genieten zo langs het water. Het is hier tot half elf wel licht, daarna schemert het en het wordt rond een uur op drie weer licht. Ik vind het heerlijk die lange dagen. Overigens koelt het 's nachts wel af tot een graad of 13/14.

Geschreven door Marijke