Vandaag stond Amman op de planning. We wilden hier een aantal dingen zien dus hadden op tijd de wekker gezet. Om 9 uur stapten we het hotel uit op zoek naar een plek om te ontbijten.

We hadden gisterenavond een paar plekjes gezien, maar die waren allemaal nog gesloten. Helaas, want de fruitsmoothies zagen erg lekker uit.

In een klein straatje werd wat gepoetst en waren we op zoek naar de route naar Rainbowstreet. Hier zouden wat koffiezaakjes liggen en leek ons dat we konden ontbijten. Een man die bij een klein tentje zat te eten riep ons aan en bood zijn hulp aan. Hij vertelde ons haarfijn waar Rainbowstreet lag, maar vroeg ons waarom we niet bij hem kwamen zitten om met hem en zijn vader te ontbijten. Even twijfel, maar waarom ook niet.

Op een stoepje, op een krakkemikkig plastic stoeltje gingen we erbij zitten. Het ontbijt bestond uit kippenlevertjes in een hete soort braadsleden die we er met wraps/tortilla's uit moesten halen. Later kwam er nog gekruid lamsvlees bij en courgettes. Een (iets te) stevig ontbijt dus. Bij het afrekenen hielden we rekening met het feit dat we in onze nek geslagen zouden worden, maar niets was minder waar. We waren zíjn gasten en we mochten absoluut niks betalen. De man bleek een blogger te zijn die op Facebook onder de naam Chef Nabulsi fodblogs maakt. We hebben hem nog niet opgezocht.

Vervolgens zijn we naar de Citadel gelopen. Een flinke klim omhoog, maar wel de moeite waard. Oude restanten van Romeinse tempels met een mooi uitzicht over de stad Amman.

Toen we alles gezien hadden wilden we naar Rainbowstreet. We wilden niet lopen, dus spraken een taxichauffeur aan. Heel vreemd gesprek. Prijs moesten we zelf maar bepalen, Rainbowstreet wilde hij niet heen en uiteindelijk vroeg hij 20 Jordaanse Dinar (€26,-) om ons naar een moskee te brengen. Belachelijk, gingen we niet doen en liepen we van weg. Een ander kwam ons achterna en wilde hetzelfde doen voor de helft. Dit hebben we gedaan. Rainbowstreet zou nog grotendeels dicht zijn en we hadden nog wat tijd.

We werden naar de King Abdullah moskee gebracht. Een hele grote moskee en mooi om een keer gezien te hebben. We moesten allebei een lange zwarte cape om. Jenna met bedekking op haar hoofd. Na het bezoek aan de moskee hebben we ons naar Downtown laten brengen. Hier aangekomen wilde de taxichauffeur meer geld dan afgesproken. Oplichters tot en met waar we niet verder in zijn getrapt dan we al hadden gedaan.

Het was tijd om naar het verhuurbedrijf te gaan om onze leaseauto op te halen. Met een chauffeur via het hotel werden we netjes bij het verhuurbedrijf afgezet en kregen we de huurauto mee.

We waren van plan om nog terug te gaan naar een noordelijker punt, boven Amman, maar gezien de tijd hebben we dit niet meer gedaan. We zijn richting Dode Zee gegaan waar we een hotel hadden in Swemeh. We hadden Swemeh gevonden, dit was een spookstad. Oude vervallen huisjes en her en der een verdwaalde bewoner. Uiteindelijk per toeval ons hotel gevonden. Dit is voor de komende nacht hotel
Dead Sea Lafamilia Albadwan. Ooit was dit vermoedelijk een mooi hotel, nu is het vooral vergane glorie. Een ruim appartement, maar alles heel krakkemikkig of kapot. Voor een nacht ok, maar niet voor herhaling vatbaar.

Toen we om 16 uur de kamer hadden en onze spullen hadden gedropt zijn we al naar de Dode Zee geweest. Een klein baaitje waar wat mensen in/op het water lagen. Hier zijn we bij gaan liggen. Een hele bijzondere ervaring om te blijven drijven op het water! Ook het zoute water in zijn ogen was voor Marc een hele bijzondere ervaring 😵‍💫. Na ons te hebben gesmeerd met de heelzame klei zijn we met een perzikhuidje terug naar het hotel gegaan.

Vlak bij het hotel ligt restaurant Beit Sweimeh. Een initiatief van Unicef waarbij kansarme vrouwen door het werken in het restaurant de mogelijkheid krijgen om te werken. Het eten was heerlijk!

Tot zo ver. Vanavond redelijk op tijd naar bed, en morgen naar de natuurlijke warm water bronnen.

Geschreven door Marc.van.E