Gisteravond hebben we een inventarisatie gemaakt van alle bezienwaardigheden die we op het eiland wilden zien en welke makkelijk te combineren zijn qua ligging.
Elke dag hebben we een bezienswaardigheid en telkens een ander strand als afsluiter. Alles onder voorbehoud uiteraard, want wie weet wat we onderweg allemaal voor moois tegenkomen om te bezichtigen! We hadden onderweg besloten om geen google te gebruiken, maar al kaartlezend onze bestemmingen te gaan bereiken

De dag begon vandaag bewolkt, en een graad of 24. Ideaal voor een dag er op uit!

De trip van vandaag begon bij een kasteel hoog op de berg in het midden van het eiland volgens onze landkaart (met tips voor bezienswaardigheden).

De weg ernheen was al een uitdaging op zich. Wat begon met fijn verharde wegen, veranderde voor het laatste stuk in een onverharde weg. Waar de glimlach van Marc (achter het stuur) groter werd, werden de knokkels van Pascalle witter en witter door het knijpen in het handvat van de deur. Toen zelfs de Griekse toeristen niet verder durfden (ok, ok en ook niet meer konden) omdat de weg te smal was voor de auto en de afgrond te diep om te overleven wilde Marc toch nog een stukje door. Had iech meh geluusterd! Achteruit over zo een smalle weg liet zelfs het mannenhart sneller kloppen!

Uiteindelijk de auto kunnen parkeren in een inham en te voet verder de berg beklommen. Eenmaal boven waren we spanning/angst meteen vergeten. Wát een móóie plek was dit! Door de hoogte een onbeschrijfelijk mooi uitzicht. Geiten die tegen de bergen omhoog en omlaag liepen. En dat alles gecombineerd met het kasteeltje. Helemaal geweldig!

Op de terugweg richting het strand bleef het landschap continu veranderen. De droge rotsgebergten werden groen, bruin, begroeïd, droog enz. Eén ding veranderde niet: de weg ging alleen maar omhoog en omlaag en naar links en naar rechts. Vlakke rechte wegen kennen ze hier niet!

Nadat we bijna langs de baai reden waar we zijn moesten kwam de navigator er achter dat we moesten keren en de auto konden parkeren.

We hadden gelezen dat deze baai bereikbaar was met de watertaxi, of via een trailpad. Dit laatste zou een uitdagende klim van ongeveer 20 minuten zijn. Omdat we niet wisten waar de taxi vertrok (niet in verdiept) hebben we de trailroute genomen. 20 minuten hebben we als klimdeskundigen niet nodig gehad, maar het was wel een leuke en uitdagende route, stijl omlaag en over smalle randjes.

Toen we eenmaal bij de baai waren werd onze inspanning ruim beloond! Een knus baaitje met helder blauw water en wederom mooie rotsen als decor. Het zou uit een folder kunnen komen! Er was een strand met flinke stenen, maar ook die lagen prima en we hebben weer gewerkt aan onze kleur!

We hadden geen plannen gemaakt voor het avondeten, maar met alleen een rol Pringles als lunch begon onze maag van zich te laten horen. We waren van plan om in de haven van Karkinagri te gaan eten, maar de weg hierheen stopte plotseling en we bleven rondjes rijden. Vast een foutje in de kaart, of de weg, of de bewegwijzering 😆...

Plan bijgesteld en gereden naar de haven van Evdilos (zo'n 20 minuten rijden van ons hotel). Een heel gezellig haventje met verschillende terrasjes. Lekker gaan zitten op een terrasje meteen aan het water. We lazen echter op de kaart dat de vis en kip die geserveerd werden uit de vriezer kwamen. 🤔 Vreemd voor een restaurant aan de haven, maar de recenties waren goed dus het voordeel van de twijfel. We kregen een flinke schotel met vis en vleeshapjes die idd niet vers waren. Voor het moment prima (gezien onze trek), maar niet Griekenland waardig. De katten die zich om ons heen verzamelden hebben er nog lekker van nagesmuld!

Met een voldaan gevoel zijn we nu weer terug op de kamer. Lekker fris gedouched en op tijd voor morgen weer een nieuwe dag met bezienswaardigheden, zon, zee en hopelijk beter eten.

Geschreven door Marc.van.E