En daar gingen we. Alweer. Poging twee haha. Hopelijk hadden we deze keer meer geluk. Samen met Amarins, Marijke en Jitske heb ik de reis weer voortgezet vanaf
Schiphol. Dit keer met een hele andere tussenstop die in Lagos (Nigeria) was. De stewardessen keken ons al een beetje verbaasd aan toen er vier jonge, blanke meiden in het vliegtuig stapten. Ze waren ook niet voor niets erg nieuwsgierig en kwamen regelmatig tijdens de vlucht een praatje met ons maken wanneer ze weer met iets lekkers langskwamen. Ik heb mijn ogen uitgekeken, want ik had nog nooit op zo'n lange vlucht gezeten waarbij je alles zomaar kreeg zonder te betalen. We hebben meerdere keren drinken gekregen, we hebben lunch gehad en iets lekkers bij de koffie/thee (waarschijnlijk ben ik nog wel iets vergeten, maar de service was geweldig). Ook konden we lekker film kijken, spelletjes doen of muziek luisteren. Na een lange vlucht en drie films verder kwamen we aan in Nigeria waar alles gelijk een beetje vreemd ging. Op Schiphol was ons verteld dat we onze koffers pas in Johannesburg opnieuw in moesten checken terwijl ze in Nigeria precies het tegenovergestelde zeiden. Na lang overleggen en praten met handen en voeten was alles eindelijk duidelijk en konden we gewoon naar de juiste gate gaan. Hier werd onze handbagage opnieuw gecontroleerd wat echt op een hele vreemde manier ging en onze handbagage was ineens 10 kilo zwaarder. Daarnaast moesten wij allemaal (ook nog een paar andere studenten van Stenden) onze boarding pass inleveren. Beetje gek, want iedereen mocht ineens het vliegtuig in en wij zaten nog zonder zo'n pass. Gelukkig werden die gauw uitgeprint en konden we naar een uur vertraging eindelijk het vliegtuig in. Hier kregen weer een maaltijd en daarna zijn we gaan 'slapen'.

Op Johannesburg aangekomen gingen we eerst door de controle na ons een beetje opgefrist te hebben en onze tandengepoetst te hebben. Er stond een lange rij, maar zoveel tijd voor onze overstap hadden we nou ook weer niet. Gelukkig kwamen we daar ook de andere meiden tegen van onze groep. Zij hadden al een vreemdere ervaring gehad op het vliegveld in Ghana. Na de controle en even bijgekletst te hebben, konden we de koffers ophalen. Wij tenminste, want van de andere meiden stond de koffer nog in Ghana. Vervolgens moesten we supersnel onze koffer inchecken en door de douane op naar het vliegtuig. Gelukkig waren alle mensen heel erg aardig en mochten we zo vooraan aansluiten in de rij. Bij onze gate aangekomen kwamen we er achter dat het vliegtuig een uur vertraagd was. Eerst maar een hapje eten dus. Na een lekkere tosti naar binnen gewerkt te hebben, gingen we voor poging 2 om op de laatste vlucht te stappen, maar toen stond er bij dat de vlucht vertraagd was tot 10.30. Nah ja, prima dan gaan we maar weer wachten. Uiteindelijk zijn we rond half 1 pas gaan vliegen. Het was weer een prima vlucht met (alweer!) een maaltijd. Eindelijk waren we na heel wat vertraging in Port Elizabeth aangekomen en stond er nog een busreisje voor de boeg richting onze eindbestemming. De rit was prima en we konden eindelijk naar de campus om te kijken op wat voor kamer we zouden liggen. Samen met Amarins heb ik een kamer in Botmill en zitten op een gezellig rijtje. Over het algemeen wonen we dichtbij elkaar en kunnen we elkaar gemakkelijk opzoeken.

Vervolgens zijn we gaan eten en hebben we onze kamer een beetje eigen gemaakt zodat de kamer er niet meer zo ongezellig uit ziet. De grootste uitdaging voor ons beide is de kamer netjes houden. Waarschijnlijk wordt het elke dag opruimen. Allereerst moeten we maar even bij gaan slapen.

Geschreven door Manja.hoekstra