De truc met de zitkussens onder mijn matje heeft perfect gewerkt. Totaal niet koud gehad en tot 7:00 geslapen. Vervolgens spullen gepakt, ontbijt gemaakt, tent gedroogd. Het was maar goed dat er verder niemand was: op een gegeven moment stonden (en hingen!) mijn spullen echt overal!

Om 9:30 weg. Vandaag zou ik de grens met de voormalige DDR oversteken. Zou daar nog iets van te zien zijn? Zou ik het überhaupt merken? Uiteindelijk was het zover, maar als het bord er niet gestaan had?

Ik las op internet dat Duitsland probeert het IJzeren gordijn door een groen gordijn te vervangen. Een soort Natura2000, maar dan op een grotere schaal. Daar was bij mijn grensovergang niet veel van te merken. Vooral akkerbouw om me heen.

Weer gewoon een dorpje. Wellicht dat de huizen iets minder onderhouden zijn, maar ook hier staat af en toe gewoon een Porsche voor de deur. Wel vond ik het opvallend dat ik ineens op minder dan een meter afstand met hoge snelheid voorbijgereden werd.

Ook leken er minder bakkers te zijn, dus pas na 40 km kreeg ik mijn Cappuccino. Ik twijfelde nog even of ik naar het volgende dorp door zou rijden, maar een blik op de route leerde dat er geen volgend dorp meer zou zijn de eerste 20 km. Dus ook maar meteen broodjes ingeslagen.

De stop bleek overigens een gouden greep. Ik werd al een tijdje door een donkere regenwolk achtervolgd. Toen ik buitenkwam na de koffie, was mijn fiets nat, maar de bui nergens meer te bekennen. De hele verdere dag is het droog gebleven!

De route ging het bos in. Zandpaden zijn niet fijn, ook al verraste ik een reetje dat stond te grazen. Een kilometer of 8 zwoegen. Misschien was dit wel onderdeel van het groene gordijn?

Na de lunch dacht ik nogmaals 10 km door het bos te moeten, maar ik kwam uiteindelijk op een drukke weg die dwars door een militair oefenterrein ging.

Op de camping aangekomen (14:00), bleken er weinig voorzieningen te zijn. Geen koelkast, geen verblijfsruimte. Na het opzetten van mijn tentje en een douche had ik een beetje spijt dat ik niet 30km doorgereden was naar de volgende camping. Dat had ook een betere balans in kilometers opgeleverd voor de laatste twee dagen.

Enfin, uiteindelijk heb ik me neergelegd bij mijn keuze. Moest wel nog de rest van de dag doodslaan. Uiteindelijk maar naar het dorp op en neer gereden (5 km) om een biertje te halen. Terug op de camping mijn Duolingo gedaan. Lekker in het zonnetje dat nu lekker doorkomt.

Nogmaals naar het dorp voor het avondeten. Aangezien er maar één restaurant is, was de keuze gemakkelijk. Ik was wel verbaasd hoeveel mensen er zaten te eten op een doordeweekse dag. En aan hun omvang te zien waren ze niet allemaal zo slim om - net als ik - een kleine portie te bestellen.

Met een volle buik terug naar de camping. Wel nog even genieten van de mooie wolkenluchten op de terugweg. Ik zit nog even op een “geleend” tuinstoeltje (van een van de huurhuisjes die leeg staan). Zometeen lekker slapen.

Geschreven door Jos.gaat.op.reis