Wat een dag! Het was goed dat ik een hotel in Splügen genomen had. Het regende vanochtend en niet zo’n klein beetje ook.

Volgens de weersvoorspelling zou het vanaf 09:00 droog zijn, maar ik ben na het uitchecken toch nog maar even op mijn kamer gebleven.

Uiteindelijk vertrek je dan toch maar. Eerst alleen jas, maar nog voor je het dorp uit bent ook de regenbroek erbij.

Meteen heftig omhoog, vervolgens een tiental slingers. Gek genoeg zijn de slingers redelijk te doen: van bocht naar bocht geeft structuur en overzicht aan je klim en het gaat over het algemeen niet extreem steil omhoog.

Het zijn de “rechte” stukken die je nekken. Je denkt op een plateau te komen, maar intussen gaat het wel fors omhoog. Richting de col zijn er drie secties met slingers: een direct na het verlaten van het dorp en twee tegen het einde.

En dan ben je boven! Zwitserland uit en Italië in. Lekker bergaf (denk je) alleen kwam het slechte weer uit het zuiden, dus al snel broek en overschoenen weer aan. Koud, koud, koud. Thermometer (bij het douanekantoor net voor de top) gaf 7 graden aan.

Dan de afdaling van 51 bochten naar beneden (foto bij bocht no. 50). Bij de eerste gelegenheid gestopt voor cappuccino, en al snel besloten ook een bord pasta te bestellen (met boerenkool, was nog lekker ook). Even zelfs overwogen maar een kamer te boeken, zo lekker zat ik daar.

Kennis gemaakt met twee Duitse dames die ook de pas hadden willen fietsen, maar uiteindelijk met de postbus omhoog tot in Italië gereisd waren. Zij hadden me gefotografeerd vanuit de bus, dus foto’s uitgewisseld. Een van de dames had overigens dezelfde soort handschoentjes als die van mij 😊.

Ook de twee Nederlanders die ik Chur ontmoet had op de camping druppelden ineens binnen.

Uiteindelijk toch maar weer verder, maar niet nadat ik mezelf (terwijl ik op mijn eten aan het wachten was) via Booking op een B&B getrakteerd had aan de noordzijde van het Como meer.

Volledig ingepakt de berg af. Blij overigens dat ik niet vanaf de Italiaanse kant omhoog moest! Steile en spectaculaire afdaling, met de ene tunnel na de andere en haarspeldbochten in de tunnels. Knap dat ze überhaupt zo’n weg kunnen aanleggen. Ik werd er meteen heel vrolijk van.

Ongeveer 35km bergaf, tot aan het Comomeer. Bijna alleen vrijliggende fietspaden, echt fantastisch! Aangekomen in Sorico, waar mijn B&B aan de doorgaande weg blijkt te liggen (en de kamers extreem gehorig).

Mijn eerste Italiaanse pizza in pizzeria Spluga, waar ze de pizza’s ook aan de overkant van de weg moeten zien te krijgen. Maar wel lekker!

Morgen richting Bergamo, met nog een boottochtje over het Comomeer.

Geschreven door Jos.gaat.op.reis