Na een onrustige, warme nacht rustig ontbeten en spullen gepakt. Plan was om pas na de middag aan te fietsen aangezien het slechts 50km naar Eindhoven was waar ik zou slapen bij Joep en Anne.

Volgens buienradar zou het echter rond 11:30 gaan regenen, dus toch maar eerder op pad. De route leidde het bos in waar het pad al snel veranderde in een (los) zandpad. Tja, dat heb je als je de route planner op “Mountainbiken/Onverhard” zet.

Toch maar even doorzetten, denk je dan, tot je naar beneden kijkt en je constateert dat je de bidons op de camping bent vergeten. Meteen speelde een bekend liedje van Peter Koelewijn in mijn hoofd…

Terug dus! Nogmaals zwoegen door het zand en 8 onnodige kilometers extra. Wel even de route aangepast om het zandpad te vermijden.

Bij Tilburg doemden de eerste bergen op aan de horizon. Dichterbij gekomen bleek het de vuilstortplaats te zijn… Kon er gelukkig omheen fietsen.

De eerste druppels kondigden zich aan terwijl ik over het jaagpad langs het Wilhelminakanaal fietste. Nat, maar net niet tè, samen met mijn fiets geschuild bij “de Gulle Brabander” en de tijd verdreven met een “twaalf uurtje”.

Na de lunch klaarde het zowaar op. Helaas was de opklaring van korte duur en begon het al snel gezellig hard(er) te regenen. Eigenwijs wel een regenjas maar geen broek of schoenbeschermers aangedaan, met als resultaat dat ik doorweekt (mede dankzij een passerende vrachtwagen die me volledig nat spetterde) als een verzopen kip bij Joep en Anne aankwam.

Een lekker warme douche en een lekkere maaltijd doen dan gelukkig wonderen! Kleding en schoenen morgenochtend hopelijk aanvaardbaar droog voor etappe drie!

Geschreven door Jos.gaat.op.reis