Vanochtend wakker geworden met allemaal felicitaties via WhatsApp, Facebook en natuurlijk
ook via Pindat, allemaal hartelijk bedankt. En ook nog een mooi bericht van vriendin Monic, dat
dochter Ilse vandaag Europees Kampioen is geworden, heel erg mooi.
Voordat we El Paso verlaten willen we nog even naar het Franklin Mountains State Park, vanwaar
we een prachtig uitzicht hebben over El Paso.
Als we bij ons hotel vertrekken voelen we enkele regendruppels en is de lucht wat donker, maar de
Franklin Mountains liggen midden in de stad en aan de andere kant is het weer stralend weer.
Bij de Walmart kopen we nog even een Texaanse vlag, voor onze verzameling.
We vervolgen onze weg naar het White Sands Dune National Monument.
We zullen een eindje terug moeten langs Las Cruses en dan verder naar het Oosten, maar
Jesper heeft een andere weg gevonden, die een kwartier tijdsbesparing oplevert.
We komen hier langs Fort Bliss, een air force basis, en mogen hier niet stoppen, omdat er
zowel links en rechts, oefeningen met explosieven kunnen plaatsvinden.
Uiteindelijk komen we bij de Air Force Base - Gate El Paso - van de White Sands Missile Range.
Een guard houdt ons staande en vraagt ons wat de bedoeling is, we verklaren dat we naar
het White Sands Nationale Park willen. Hij laat ons weten, dat het eigenlijk niet de bedoeling is,
dat we langs deze weg binnen komen, maar wil moeite voor ons doen om pasje te maken, zodat
we ook naar het museum kunnen die aan de andere kant van de basis is, de Las Cruses kant.
We moeten even wachten op toestemming en krijgen dan formulieren mee om ons deze dag
op het terrein te mogen begeven, Op de formulieren staat uitdrukkelijk ons ras: White en dat
we geen Hispanic of Latino zijn.
De bewaker is heel attent en feliciteert mij ook nog met mijn verjaardag.
Het White Sands Missile Range Museum is weer erg interessant en is een mooi extraatje vandaag.
Een eindje verderop ligt het White Sands National Memorial, waar we ook weer in kunnen met
onze Nationale Parken Pas.
Het is een heel bijzondere ervaring, het lijkt net een poollandschap maar dan met woestijntemperaturen.
We maken er prachtige foto's en leggen mijn verjaardag zo op een bijzondere manier vast.
We moeten hierna nog 3 uur rijden naar Albuquerque en het landschap in New Mexico is hier verder heel eentonig.
Eerst komen we nog wel langs de pistache bomen en de wijngaarden en bezoeken we ook nog Pistachioland.
Verder is het nogal een landschap van dorre struiken en dan kilometers (miles) lang.
Ook komen we nog langs de Valley of Fires, maar dit is een aardezwart lavalandschap, niet te vergelijken met de mooie rode
rotsen van de Valley of Fire die we bij Las Vegas nog gaan zien.
Als we uiteindelijk bij ons hotel in Albuquerque inchecken, laden we gauw de auto uit om nog even in Old Town en een
stukje old historic Route 66 te zien.
Ik mag vanavond kiezen waar te eten en na wat hints van de mannen, wordt het weer Texas Road House.
Het is even wachten onder het genot van zoute doppinda's (uurtje wachten) maar het was het zeker waard.
We hebben weer heerlijk gegeten.
Morgenochtend zullen we weer vroeg vertrekken om weer veel gingen te zien!!

Geschreven door Jajajes.reizen