Eén ding kunnen we met zekerheid stellen: we hebben geen haast en schieten zogezegd geen moer op. Het woord kachelen is vooral op ons van toepassing, we zitten zeker nog in de proeftijd. Dit kan derhalve nogal een saai verhaal worden.

Van Bourtange rijden we met gezwinde spoed over de Autobahn naar Plön in Sleeswijk-Holstein, aan een gigantisch meer dat ook gigantisch veel toeristen trekt. Met afwisselend regen en zon lijkt het alsof we ons in een dampend Turks bad begeven. De burgemeester vraagt via een bordje om de honden aan te lijnen, fietsers met helmpjes en reflecterende jasjes, niet met de auto door de slagboom tussen 13-15 uur, en na 21.30 uur, geen zwerfvuiltje op de weg en er zit daadwerkelijk een glas wijn in een glas wijn. Je merkt aan alles: dit is een ordelijke samenleving. Maar we zijn twee voornemens rijker: we gaan niet meer over de snelweg en zoeken bij voorkeur verlaten plekken op, waar regeltjes niet nodig zijn omdat er niemand is om ze op te volgen.

Volgende station is het Deense eiland Als, we landen aan in Nordborg en slaan het kamp op praktisch op het strand. We leven allebei ons hele leven al bij de Noordzee, maar dit is wel even iets anders. Een tam zeetje - het ligt in de luwte van Funen - maar er is wel veel te vinden op het strand. Er bloeien korenbloemen, margrieten en klaprozen tussen het koren en de koeien staan in grazige weitjes, pastorale idylle. Ik zou het hier wel een maandje uithouden, juttend en wel, Niek zou het te rustig vinden. Ik snap niet waarom, er is een tractormuseum. Toby vindt het strand niets. Hij kan kiezen uit kiezels en mul zand en dat loopt allebei niet lekker met zijn oude artrosepootjes.

Verder omhoog in Jutland dan, door regen en wind, naar Ebeltoft aan het Kattegat. We passeren onderweg het dorp Ragebøl, en worden gewaarschuwd voor ‘krydsende cyklister’. De ‘knallert’ mag hier ook niet op het fietspad. Ook al zo enorm schoon hier, een bezoek aan de Engelse tuin in Noordwijkerhout zou de gemiddelde Deen – tot de enkels wadend door blikjes en chipszakken - in shock doen belanden. Het stadje Ebeltoft is leuk en – niet onbelangrijk – er is horeca. Elders in Jutland bevinden zich nog overblijfselen uit de Vikingtijd en de Tollundman, het perfect geconserveerde lichaam van een gewurgde of opgehangen man, die in ca. 350 v Chr. in het veen werd gelegd. De regen klettert en de wind giert alweer. Maar hé, dat heb je als je naar het noorden gaat.

Geschreven door Holycanary