Allereerst Marianne, Loes, Saskia, Ruud en Jolande bedankt dat jullie zo vaak leuke support en reacties plaatsen. Altijd ontzettend leuk om te lezen nadat het gepost is.
Die brocantemarkt viel echt bij de dames in de smaak en inderdaad, ik dacht ook echt aan jou Marianne, toen wij daar liepen. Jij was daar helemaal losgegaan, hahahaha!
En Ruud, jij denkt altijd maar aan eten zeg. 😊 Er zijn dagen dat wij tussen de middag zó laat eten, dat we ‘s avonds alleen maar een bakkie koffie drinken met een croissantje bij de bakker.
En de vleesschotels zijn hier inderdaad opperbest!!!!!!


De vakanties die wij altijd houden, zijn niet echt spectaculair te noemen. Een marktje, een stadje bezichtigen, wat highlights in grote steden: niet wat je noemt adrenaline jagers. We doen ook geen gevaarlijke dingen zodat we het risico lopen dat we te pletter slaan tegen een rots omdat de parachute weigert of dat we onze laatste adem in de bek van een krokodil uitblazen.
Maar vandaag gaan we op safari! Ja echt, hier in de buurt zijn twee natuurreservaten waar nog tientallen buffels leven en beschermd worden. Ook is er een gebied voor vogelspotters en wat ander gedierte met een wandelroute en waar een historisch oude houten brug te vinden is. Ik ben er klaar voor: hoedje op, zonnebril, verrekijker mee en natuurlijk m’n camera.
Het wordt weer tropisch warm vandaag, wat nog meer bijdraagt aan het gevoel dat we de jungle ingaan.
Eerst naar Kapolnapuszta, waar de buffels leven. Als we binnenkomen, burrlen de buffels er al flink op los, we horen ze al bij de kassa. Ik vind het eigenlijk maar een heel zielig geluid en heb meteen medelijden met die arme beesten. Heel de dag liggen in die hitte is tenslotte ook geen pretje....
Ze hangen een beetje bij elkaar en that’s it. Je hebt er eigenlijk niet zoveel aan want ze staan ver weg, dus mijn verrekijker komt goed van pas.
Gelukkig is er nog meer te beleven hier, zoals gezegd.
We ontdekken op de wandelroute ontzettend leuke grondeekhoorns, die grappig heen en weer dartelen en met tientallen over een veld rennen om vervolgens de grond weer in te duiken.
Er is een klein museumpje met oude werktuigen waar buffels vroeger voor gebruikt werden, we spotten onderweg wat geitjes, komen ezels tegen en na een uurtje wandelen in het reservaat zijn we weer rond.
Vlak in de buurt ligt een volgend natuurgebied: Kis Balaton (Klein Balaton).
In de beschrijving staat dit: Met veel waterpartijen, vogelsoorten, een prachtige houten brug, uitkijktorens en bospaden komt u hier helemaal tot rust.
Nou, echt wat voor ons dus, helemaal de spijker op zijn kop.
Het is echt een mooie brug naar het wandelgebied maar omdat we vanmorgen al genoeg hebben gewandeld slaan we dit keer over. We houden het bij de brug met zijn prachtige uitzicht over het reservaat. Het is eigenlijk goed te vergelijken met de Dordtse Biesbosch.
Echt prachtig hier.
We wandelen wat af elke dag. Mijn telefoon registreert automatisch alle afgelegde stappen en kilometers en gemiddeld lopen wij in de vakantie elke dag zo’n 10 kilometer. En dat allemaal gewoon op mijn sandaaltjes..... 💪
In ons huidige hotel hebben we een heerlijk zwembad, maar omdat we elke dag tot laat de hort op zijn, hebben we geen tijd om van deze luxe te genieten. Ik heb er wel behoefte aan om af en toe lui te wezen maar Harm vind het vaak zonde van de vakantie om, zoals hij dat zegt “de hele middag op een handdoek te gaan liggen”.
Hij vind dat maar saai want hij houd van reuring en drukte (daarom zijn we al zo lang bij elkaar waarschijnlijk) maar ik vind niksdoen zalig. We willen in de vakantie ook altijd vroeg op (half 8) want anders is je dag al voorbij als je ontbeten hebt.
En vanmiddag gaan we, op flink aandringen van ondergetekende, eindelijk een keertje zwemmen. Maar eerst nog een bezoekje hier in de stad aan kasteel Festetics met zijn mooie kasteeltuin.
We zijn er al vaak langsgelopen maar nog niet aan toe gekomen.
We eten nog een hapje in de stad, en ik neem er mijn zoveelste ijskoffie bij. Het is echt zorgwekkend die koffieverslaving van mij. Als het naar koffie proeft, ben ik al blij. En die ijskoffies die ze hier maken, echt zálig, maar bomvol roomijs, caramel en slagroom natuurlijk, dat weet ik echt wel. Over 6 weken moet ik weer naar de 4-jaarlijkse keuring van de bedrijfsarts. Die man zal echt denken dat zijn computer op hol is geslagen wanneer hij de grafieken van mijn cholestorolgehalte in beeld krijgt, reken maar.
In de kasteeltuin maken we nog wat leuke foto’s en ik hou het voor gezien hier in de warmte, ik wil ZWEMMEN 🤗🤗🤗
Het zwembad is een zaligheid. We plonzen de koelte in, blijven lekker lang in het water en luieren zalig op de ligbedjes.
Nog een lekker boek erbij, helemaal mijn ding.
We hebben voor vanavond gereserveerd in een nogal chic restaurant hier in de stad. Na het zwemmen gaan we ons dus in de mooie kleertjes hijsen en aanschuiven op het gezellig overdekte buitenterras.
Als we aankomen is de sfeerverlichting al aan. We krijgen een mooi tafeltje in het midden zodat we veel mensen om ons heen hebben om naar te kijken. Heerlijk.
De kaart is enorm uitgebreid en uiteindelijk valt de keus op een voorgerecht van knoflookbrood met tappenade, voor mij ordinaire spareribs (maar zóóó lekker) en Harm gaat voor een tournedos.
We hebben een leuke ober die redelijk veel Nederlands spreekt.
“Goeie keus” zegt hij bijvoorbeeld als ik mijn gerecht opnoem. En natuurlijk “Eet smakelijk” en “Alsjeblieft”.
Als wij vragen of hij uit Nederland komt, zegt hij dat hij het gewoon leuk vind om Nederlands te leren.
Het wordt weer een latertje vandaag.
Morgen de wekker om 7 uur zetten want na het ontbijt vertrekken we naar BOEDAPEST!!!!!!!

Geschreven door Harm-en-paula.op.reis