We vertrekken naar onze laatste locatie in Garda, San Zeno du Montagna om precies te zijn. Aan het ontbijt maken we grapjes met elkaar: Wie heeft zijn zwemgoed meegenomen? En iedereen steekt lachend zijn vinger omhoog. Kansloos hier: nog geen balkonnetje om op te zitten. Eerlijk gezegd had ik wel een hotelzwembad verwacht hier, want daar denk je toch aan als je Toscane zegt? Mooi weer, palmboompjes, hotel met een tuin, ligbedjes aan het water.... ach ja, we weten het nu wel. Bij vertrek mogen we ook nog even 9 euro parkeergeld aftikken. Op zich niet duur, maar als je zó’n armetierig hotel runt, geef de gasten dan als pleister tenminste nog een gratis parkeerplaatsje....
Het is ongeveer 3 uurtjes rijden naar ons nieuwe stekkie en bij aankomst kunnen we onze ogen niet geloven.
Prachtig hotel, superchic, eigen gratis parkeergarage, geschoold personeel, kamer met balkon en uitzicht op het hele meer.
Wel effe wat anders dan het uitzicht op die schuur met dat kapotte dak 😊
De receptioniste geeft een formulier voor een keuzemenu voor vanavond. KEUZEmenu??? Er staan heerlijke dingen op dit 4-gangendiner en ook dit is nieuw voor ons. Tot nu toe gegeten wat de pot schaft, maar het was altijd wel goed.
En last but not least......Een Heus Zwembad in de hoteltuin!
Alles is in schril contrast met gisteren. Dit is gewoon een errug goed geslaagd goedmakertje van de reisorganisatie!!!

We zijn best moe (lees: Paula is bek-af).
Elke dag 7 uur of nog vroeger op vanwege de vaste ontbijttijden, vaak een lange autorit erna, heel de dag op sjouw en ‘s avonds laat pas terug en als het aan Harm ligt gaan we ‘s avonds na het eten ook nog ergens heen. Ik verbaas me elke vakantie weer over zijn tomeloze energie. Gistermiddag nog: het was stralend weer en ik wilde dolgraag eens aan mijn boek beginnen en een relaxte leesmiddag hebben. We hadden nog net een uurtje over voordat we gingen eten.
Geen probleem hoor, zeg tie dan. Maar ondertussen (hij houdt niet van lezen) zit hij op het terras allerlei plannen voor te stellen, dingen te vragen en nieuwsberichtjes voor te lezen aan mij. Als ik dan subtiel op mijn boek wijst, zegt hij: Nee hoor, geen probleem, ga maar lekker lezen. Maar de bladzij is nog niet uit en hij begint weer opnieuw. Zó jammer dat je op vakantie nog geen 5 bladzijdes kan lezen als je deze man bij je hebt......

Maar goed, we zijn op ons nieuwe plekje en het kriebelt alweer bij Harm dus hup jassen en schoenen aan en op zoek naar leuke dingen. Het weer is een stuk minder dan in Toscane dus het sombere scenerio wat Harm had, klopt wel. Het is wat mistroostig in de straatjes, een beetje regen en weinig volk, maar halverwege de middag, als alle winkeltjes weer open gaan, stroomt Peschiera vol en is het weer heel sfeervol. Ik snak naar koffie en we zoeken een leuk plekje onder de luifel. De temperatuur is goed, maar het is toch slecht weer.
Het avondeten is echt geweldig. We hebben leuk contact vooraf met andere Nederlanders die ook met een doortrek-reis bezig zijn en het eten is klasse. Vanwege het niveau van het hotel, is er ook heel ander publiek, dat zie je meteen. Hier zul je beslist geen schoolreisjes aantreffen of een huisvrouw zien die wat bijverdient en met een ijzeren kar eten luidruchtig over de tegels rijdt om het eten uit te delen.
Als aanvulling op het diner is er ook een saladebar met wel 10 verschillende bijgerechten als quich, brood of aardappelsalade.
Het wordt een saai verhaal maar ik kan er gewoon niet over uit dat we in dit paradijs zijn beland.
Na half 10 zijn we, ook vanwege het vele lullen met iedereen, pas klaar met eten.
Vanavond is het songfestival, ik kijk er naar uit. Ben er dol op!
We zoeken een Duitse zender op, zitten met wat lekkers voor de buis en dat onze Duncan nu ook nog eens voor Nederland wint, is de kroon op deze mooie dag.

Geschreven door Harm-en-paula.op.reis