Het is alweer 3 jaar geleden dat we met vakantie zijn geweest. In 2016 waren we in ons geliefde Italië waarna we na thuiskomst ons nieuwe huis hebben gekocht en de 2 zomers erna hebben we ons geld en vakantiedagen besteed aan de verbouwing en een nieuwe tuin.
Maar onze reislust is nog lang niet verdwenen; integendeel.
Deze 10-daagse reis wordt een autovakantie die voert naar Zuid Tirol, daarna richting Toscane en we eindigen rond het Gardameer.
Dit verdeeld over 3 verschillende hotels.
De reisinformatie is vrij summier, we weten alleen waar we het eerste hotel kunnen vinden, de rest van de adressen krijgen we pas daar.
Tja, dat krijg je met goedkope reisjes 😂
De afstand van de eerste bestemming is 957 km, we staan in dubio of we dit in één keer gaan rijden, of dat we een bed & breakfast nemen. Ik kies voor het eerste, Harm voor de tweede.
Daar gaan we al....
Ik vind het een beetje een gedoe voor 10 uurtjes rijden maar Harm wint met zijn betoog dat we dan én niet zo vroeg weg hoeven, én dat we dan op zondag lekker vroeg daar zijn en zodoende een dag extra vakantie hebben.
Ik ben om.
Na een slapeloze nacht word ik even na 7 uur mijn bed uitgetrommeld door een enthousiasteling die graag vóór half 9 in de auto wil zitten. Wat bedoel je met: “We gaan lekker op ons gemakkie weg”? Maar ach, Harm is de reisleider en ik pas me gehoorzaam aan.
Rond half 9 zitten we, na alles 15.000 gecontroleerd te hebben, dan eindelijk in de auto.
Zonder stress, zelfs dat nog 👍
Onderweg zoek ik de weerberichten op van de reisbestemmingen en het valt niet tegen, alles rond de 15 graden of meer, bij Garda zelfs dik over de 20.
Ik koppel de bluetooth aan de autoradio want die kent mijn nieuwe telefoon nog niet, speel een spelletje op de Ipad en ineens is het alweer 12 uur.
Veel regen onderweg in Duitsland en we gaan een lekker bakkie doen bij een wegrestaurant. Acht euro voor 2 bakkies koffie, toe maar. Maar de meegebrachte boterhammetjes met gebakken ei maken veel goed. Die nemen we traditiegetrouw altijd mee voor de heenweg. Zó lekker, daar kan de grootste lekkernij uit de koffietent niet tegenop.
Meteen even plassen, maar ach, we doen het voor de zoveelste keer verkeerd.
Eérst plassen en dán je koffie bestellen, zodat je je wc-bonnetje weer kunt inleveren bij de kassa. Maar nee, wij dachten weer andersom; we nemen eerst koffie en zodoende zitten we we na afloop weer met 2 kortingsbonnetjes van de wc, die we nu niet meer kunnen declareren bij de kassa. Nu kunnen we die bij een volgend bezoek wel weer inleveren, maar de ervaring heeft ons geleerd dat die tegen die tijd alweer kwijt zijn.
Na 3 uurtjes rijden hebben we een tweede stop en overleggen we waar we gaan overnachten. De keus valt op Ulm, een Duitse plaats hier in de buurt, die redelijk levendig is en veel Bed & Breakfast bied. We willen niet in een uitgeslapen dorpje aankomen die slechts één locatie voor overnachting heeft en verder niets te doen is de rest van de dag.
De moderne techniek is weer geweldig want Googelend tref ik een mega aanbod in Ulm voor B&B’s en hotels. Veel hotels zijn nog goedkoper dan een B&B en aangezien wij toch Hollanders zijn kiezen we voor een goedkoop hotel midden in het centrum.
Het is er schoon, netjes maar dat is ook alles.
Een kamer, douche, wc en verder niets. Niet eens een kledingkast of zo. Ze gaan er hier vanuit dat je op doorreis bent en daar is het ook op ingericht. No problem.
Na inchecken gaan we de stad verkennen en het is er gezellig druk. Veel mensen zijn op de been en Harm kijkt alweer goed uit naar een leuke zaak waar hij zijn eerste biertje kan bestellen. Heeft hij ook wel verdiend na 7,5 uur sturen. Ik heb alleen maar zitten gamen tenslotte...
Het centrum heeft talloze winkelstraten, een prachtige kerk en vele pleintjes.
De winkels zijn niet interessant: H&M, Manfield, Yves Rocher, Footlocker, dat soort werk; eigenlijk is het net of we in Rotterdam lopen, hahaha.
Maar we zien toch ook nog wel Duitse winkels ertussen.
Dan volgt de verrassing, vanuit een plein lopen we direct de Altstadt in. Zó vreselijk mooi en gezellig allemaal, het lijkt alsof we van de ene in de andere minuut in een Anton Pieck-wereldje terecht zijn gekomen.
Smalle wateren met schattige bruggetjes, watervalletjes, straatwerk met kinderkopjes, prachtige gevels en sfeervolle hoekjes.
We worden hier helemaal blij van en fotograferen ons een ongeluk.
We snuiven de cultuur lekker op en genieten van dit moois, wat boffen we weer dat we dit toevallig tegenkomen. Het weer werkt ook mee en als het tijd is voor het avondeten, gaat het druppelen.
Wat een timing.
In een gezellig informeel eetcafé eten we een gigantische Wiener Schnitzel met patatjes en kijken we terug op een heerlijke dag.
Morgen hoeven we niet vroeg op want het is nog maar 300 km rijden.
Dat wordt weer lekker gamen in de auto!!!
Geschreven door Harm-en-paula.op.reis