Hongarije is echt een goedkoop land, ook al heb je ook hier te maken met grote prijsverschillen als je in een toeristischer gedeelte bent. Het biertje van 300 forinten kost hier ineens 500 en op de betere lokaties zelfs 700. Nog geen geld (700 rekenen wij als € 2,10) maar wel twee keer zo duur.
De benzine is helemaal een lachertje: omgerekend €1,18 per liter.
Ons deftige hotel ligt een beetje landelijk dus we gaan er wat vaker met de auto op uit als we ergens gaan eten ‘s avonds. Onderweg in de auto merk je echt dat je in het buitenland bent; een totaal ander verkeer, met langs de weg veel venters met fruit of aardewerk en bedrijven met grote buitenplaatsen vol uitgestalde handel zoals zwembaden, bouwmaterialen, 3-laags fonteinen voor in de tuin maar ook grafzerken in alle soorten en maten. Dat zie je in Nederland niet.
Dit weekend zitten we dus in een “duur” gedeelte vanwege het Balatonmeer maar gelukkig hebben we goed gespaard voor deze reis 😜
Elke zondag is er een boerenmarkt in Káptalontóty en dat lijkt ons wel wat. Wederom vroeg ontbijten want we moeten om half 2 weer terug zijn in het hotel omdat we vanmiddag een wijnproeverij hebben. Dit uitje is bij deze reis inbegrepen en we worden met een shuttlebusje gehaald en gebracht, toe maar. Ikzelf drink het natuurlijk niet maar ik vind het wel erg leuk om erbij te zijn en ben ook wel geïntereseerd in deze bedrijfscultuur.
Ons eerste ontbijt hier dus weer een verrassing wat er staat. Dit buffet heeft weer een hele andere samenstelling dan zijn voorgangers. Veel brood, rijk beleg en de Hongaarse specialiteit tejbegriz, wat achteraf lekkere warme griesmeelpap is. Harm vind hem heerlijk en zit ervan te smullen.
De koffie is ronduit slecht. Lauw slootwater, die je direct moet opdrinken maar bij de eerste slok al spijt hebt dat je de rest ook nog op moet drinken. Ik laat hem staan, dan maar onbeleefd. De automatenkoffie op het werk verdienen nog een oorkonde vergeleken bij deze zooi.
Maar eerst naar de markt dus.
Een hele bijzondere dit keer. Geen kleding, schoenen of ander textiel maar uitsluitend lokale produkten als kaas, wijn, onbekende vies uitziende meuk, zoetwaren, drank en andere spijzen, aangevuld met veel oude brocante spulletjes.
Helemaal mijn ding 🤗🤗 (En wat bof ik toch met een man die graag winkelt en marktjes afstroopt!)
Ook erg veel “boertjes” die groente- en kruidenplanten verkopen en zie veel gewas staan waar het op mijn werk mee vol staat.
De lokatie is meer dan prachtig, alles tussen de bomen op een groot landgoed dus ook heel grillig van vorm. Het ziet er sfeervol uit en ook hier zijn weer veel muzikanten op de been, wat het extra gezellig maakt. Omdat het geen rechte laantjes zijn is het wel moeilijk om te onthouden waar je al geweest bent want het is één wirwar van stalletjes, terrassen, pleintjes en kramen.
Bij de brocant stalletjes zie ik veel mooie dingen die mij hebberig maken en zie een beauty van een oude metalen gieter die wel zou willen hebben. “Gelukkig zijn we met de vrachtwagen” merkt Harm droogjes op en ja, daar heeft ie wel een punt want dat ding is veel te groot om óók nog eens mee te nemen....helaas.
Her weer is hier elke dag rond de 30 graden dus hier onder de bomen is het goed toeven.
Een man op een podium heeft wel 5 verschillende blaasinstrumenten staan en speelt mooie popsongs met een midi file en of hij nou saxofoon speelt of dwarsfluit, het klinkt allemaal fantastisch. Voor de zoveelste keer erger ik me aan die bekende “familieleden van” zonder enig talent (Monique Smit, Roxeanne Hazes) en daarmee volle zalen trekken en in 2,5 uur een gemiddeld weeksalaris bij elkaar harken, terwijl deze getalenteerde muzikant misschien heel de dag voor 5 tientjes staat te spelen er waarschijnlijk een fulltime baan bij heeft om rond te komen.
Als wij vanmiddag klaar staan voor het shuttle busje die ons naar de wijnproeverij brengt, valt het meteen op dat we de enigen zijn. Hij zal toch niet al vertrokken zijn....?
Bij navraag is alles in orde, het busje komt zo, zegt Harm (😱 gelijk dat domme liedje 🎶 in mijn hoofd).
We hebben geen idee wat ons te wachten staat, maar we denken aan een touringcar vol hotelgasten uit de buurt die met ons wijnkelders gaan bezoeken achter een gids aan, met tussenstopjes voor de drankneuzen natuurlijk. Het zal wel een vrolijke boel worden na 5 glazen wijn denk ik nog.
Maar niets is minder waar. Verrassing nummer zoveel in deze vakantie.
We stoppen bij een oude woonboerderij waar we hartelijk ontvangen worden door een jonge vrouw en een man (háár man?? Ik durfde het niet te vragen want hij was een stuk ouder en alles behalve aantrekkelijk) die ons plaatsje wijst onder een dak van druivenbladeren boven een gezellig zitje met een lange houten tafel.
Het komt er op neer dat wij samen de enigen zijn vanmiddag en daardoor is het heel informeel. Zij babbelt er op los over de druiven, hun bedrijf, de lokale verkoop en we zitten eigenlijk gewoon op visite. Ze laat ons 5 verschillende witte wijnen proeven en stemt dat op Harm zn smaak af.
Maar we beginnen eerst met een onvervalste Palinka.
We hadden al verteld dat ik geen alcohol drink maar dat was geen enkel probleem. Voor de show krijg ik bij elke nieuwe fles ook een bodempje om het verschil tussen de ene wijn en de andere te ervaren. En, zegt ze lachend, misschien zit er eentje bij die je helemaal geweldig vind.
Harm gooit in 1 teug de Palinka achterover en krijgt er natte oogjes van, hahahaha. Ik neem een zuinig nipje want ik wil wel meedoen met het feest. Nee, zoals verwacht totaal niet mijn ding. Brrrr 😝
Gastvrouw Zsofía spreekt goed Engels, duidelijk en lang-zaam zodat de communicatie vlot verloopt. Voor mij heeft ze een speciale huisgemaakte siroop die ze samen met verse citroen in een karafje serveert en die is me toch lekker. Siroop volgens oud recept, geëxtraheerd en ingekookt van diverse bloemen uit eigen tuin.
De flessen wijn komen om de beurt uit de kelder, en Zsofía heeft het talent om precies die flessen open te maken die goed in de smaak vallen bij Harm.
We maken nog een rondje in het wijnkeldertje en daarna is het laatste glas aan de beurt.
Deze middag was erg geslaagd en natuurlijk koopt Harm wat wijn die er voor hem met kop en schouders uitstak. En ik ga met een literfles van die lekkere siroop naar huis.
De prijzen zijn wederom belachelijk laag maar ik heb gelezen dat het maandsalaris van de gemiddelde Hongaar een derde is dan dat van ons. Dat verklaart veel.
Als we weer opgehaald worden nemen we hartelijk afscheid van elkaar en we genieten in het busje nog na van deze leuke en hartelijke mensen en de fijne middag.

Geschreven door Harm-en-paula.op.reis