Gisteren was het weer tijd om door te reizen, maar dit keer naar een bestemming waar ik (Jamila) eigenlijk de hele reis al naar uitkeek: het eiland Yakushima! Grote delen van dit eiland zijn UNESCO-werelderfgoed vanwege de unieke en ongerepte natuur, de eeuwenoude cederbomen (waaronder de beroemde Jomon Sugi, een van de oudste bomen ter wereld) en het rijke ecosysteem, dat zowel subtropische als gematigde flora en fauna herbergt.

Om op Yakushima te komen, moesten we met de veerboot vanuit Kagoshima de oversteek maken. Gelukkig hebben ze in Japan een snelle versie van deze veerboot, genaamd Toppy! We waren ruim op tijd aangekomen bij de ferryterminal, zodat we daar nog konden lunchen voordat we twee uur op de boot zouden zitten. Vanuit het restaurant hadden we een prachtig uitzicht op Sakurajima, het vulkanische eiland op slechts vijf kilometer van Kagoshima, waar we een dag eerder waren geweest. In het museum hadden we geleerd dat deze actieve vulkaan in 2025 bijna dagelijks uitbarstte, maar we hadden dat zelf nog niet meegemaakt.

En ja hoor, precies op het moment dat we na het bestellen op ons eten zaten te wachten, barstte de vulkaan uit en spuwde een gigantische aswolk tot wel 2.500 meter hoog—althans, als we de Japan Emergency-app mogen geloven. Gelukkig stond de wind de andere kant op, dus wij hadden nergens last van. Maar aan de oostkant zouden ze tot diep in het binnenland van Kyushu lichte overlast van de as hebben. Bizar om zo’n natuurverschijnsel live mee te maken!

De boottocht zelf was rustig, en voor we het wisten, waren we al op Yakushima. Daar werden we opgewacht door onze host, die ons naar ons verblijf bracht: een traditionele Japanse ryokan! De komende nachten zullen we dus op de vloer op futons slapen, net zoals de Japanners dat traditioneel gewend zijn.

We zullen twee volle dagen het eiland verkennen en worden hierbij op sleeptouw genomen door Yes! Yakushima, een lokale organisatie die verschillende dagtochten voor toeristen aanbiedt.

Op onze eerste dag zijn we met een groep van zes mensen naar Shiratani Unsuikyo geweest, ook wel het Moss Covered Forest genoemd (de Engelse vertaling is behoorlijk letterlijk, dus je weet precies wat je kunt verwachten!). Om negen uur 's ochtends werden we opgehaald door onze gids Steve, en na een klein halfuurtje rijden stonden we aan het begin van het park. Door aardverschuivingen vorig jaar waren bepaalde paden (nog) niet toegankelijk, waardoor de route iets moest worden aangepast.

De tocht zou zes kilometer zijn, dus wij dachten: oh, dat valt wel mee. Maar... zo mooi als de wandelpaden in Europa zijn, zo anders is dat in Japan. Onderweg moesten we veel klimmen en klauteren en goed opletten waar we onze voeten neerzetten, want de paden waren smal en het ravijn soms akelig dichtbij.

Eenmaal op weg hadden we de slag goed te pakken, en Steve vertelde veel over het klimaat en de natuur van Yakushima. Het eiland heeft een subtropisch klimaat en ligt in een warme oceaanstroming, waardoor het er ontzettend veel regent (ze zeggen hier: het regent 35 dagen per maand!). Dit zorgt ervoor dat alles extreem groen is en mos hier bijzonder goed groeit. Verder houden alle bomen hun blad in de winter, omdat Yakushima zelfs in de koudste maanden nog gemiddeld negen uur zonlicht per dag krijgt. Daardoor zien de bossen er het hele jaar door spectaculair uit.

Ondanks het gunstige klimaat is de ondergrond juist een uitdaging. Yakushima is geen vulkanisch eiland, maar is ontstaan doordat graniet uit de aardbodem omhoog is geduwd. Bovenop ligt slechts een dunne laag aarde, en direct daaronder begint het graniet. Hierdoor groeien veel planten zijwaarts, en we zagen zelfs bomen die op mos konden groeien! Oude boomstronken die jaren geleden zijn gekapt, raken langzaam bedekt met mos, waar vervolgens weer nieuwe bomen op beginnen te groeien. Wonderbaarlijk! Maar omdat de boom uiteindelijk niet genoeg voedingsstoffen uit het mos kan halen, zoeken de wortels alsnog een weg naar de grond. Hierdoor ontstaan bomen die als het ware boven de grond zweven, waardoor je er soms zelfs onderdoor kunt lopen!

Het was een geweldige dag, en de foto's spreken voor zich: dit eiland en zijn bossen zijn magisch!

Geschreven door Greg-jamilas.reisverhalen