Gisteren (16 augustus) in de voormiddag naar Ella Rock gewandeld, een stevige klim (we zijn nu wel zeker dat het bergen zijn en geen heuvels) met een prachtig uitzicht als beloning. Daarna de rit naar de kust, slechts 125 km maar toch bijna 3 uur rijden. Het verkeer gaat hier erg traag, geen files, wel tuktuks, vrachtwagens, bussen op gewone tweevaksbanen die - met veel getoeter - moeten voorbij gestoken worden. Onderweg nog een olifant gezien, buffels die oversteken, pauwen (die leven hier in het wild in de natuurparken) en apen op de weg (het blijft wennen).

Vandaag (17 augustus) surfles voor Bart, Thijs, Linde en Kaat (iemand moet de foto's nemen en op de spullen letten 😉). Eerst de theorie op het droge, dan de praktijk. Blijkt toch niet zo simpel te zijn. Kaat is de eerste die een volledige golf pakt. Ik denk dat dat volgend jaar een surfkamp wordt.
We verblijven hier in The Danish Villa, een kleine guesthouse die wat weg ligt van het strand, achter in een grote tuin met hangmatten (Deense hygge in Sri Lanka 🙂). Terwijl ik dit schrijf, klinkt door de luidsprekers van de nabijgelegen moskee de oproep voor het avondgebed. Deze regio, waar vooral moslims wonen, is 15 jaar geleden ook zeer zwaar getroffen door de tsunami. De uitbater van onze guesthouse, met wie ik deze namiddag heb zitten praten, vertelde me dat hij bijna zijn hele familie (waaronder zijn vrouw en dochter) verloren is. In de tuin hangen hier en daar houten bordjes met boodschappen. Voor de deur van onze kamer hangt 'Think positive', iets verder 'Be grateful'. Om even over na te denken en mee te nemen naar huis ...

Geschreven door Farandaway