Het weer: Zonnig, maar heiig.
Temperatuur: 33 graden.
Miles stand bij inleveren auto: 37365

Vandaag de dag van vertrek terug naar huis.
Gisteravond de meeste spullen al ingepakt. We gaan douchen en pakken daarna de laatste dingetjes in. De banden gaan om de koffers en de TSA slotjes gaan aan de ritsen. We ontbijten met ons laatste brood en maken koffie met het apparaat op de kamer. We ruimen alles op, knopen de vuilniszak dicht. En lopen twee keer op en neer naar de auto. Daarna is het tijd om uit te checken.

We gaan even langs bij Ross dress for less, maar we hebben toch geen plek in de koffers dus gaan naar Ralph’s (een winkel) om wat allesreinigerspray te halen om de auto schoon te maken. Ik kom neem nog wat zakjes slowcooker kruiden mee en Ladies Speedstick deo.

Vervolgens rijden we naar het Goodwill Center Store & Donations. We geven daar een slaapzak, de coolbox en onze kussens af.
Zijn wij er van af en kunnen we er hopelijk iemand mee blij maken die het goed kan gebruiken.

We rijden daarna naar Griffith Park om wat foto’s te maken van het uitzicht over de stad, de Griffith Observatory en het Hollywood sign. Helaas is het wat heiig (smog?) vandaag, dus de foto’s zijn niet top. Maar goed je krijgt een indruk. Het park is mooi. Al zijn er wel wat brandjes geweest. Je ziet precies hoe het vuur gegaan is.

Dan is het tijd om de auto onder handen te nemen. Die is toch behoorlijk stoffig. Vooral aan de buitenkant. We rijden naar de Shell, daar hebben ze een wasstraat en stofzuiger. We maken de auto zo goed mogelijk schoon. Alleen de vezeltjes van het kampvuurhout zijn lastig uit de mat te krijgen. Nou ja het moet maar zo. Voor de rest is het een goede make-over ;-)

We rijden door richting LAX om net voor er de auto terugbrengen te tanken. Ik gedacht dat het wel erg duur zou zijn om dicht bij het vliegveld/car rentals te tanken, maar dat valt mee.

Na het tanken rijden we naar Avis om de auto terug te brengen. Het is erg druk op de weg. Gelukkig hebben ze in Amerika een Carpool Lane dat schiet beter op. We leveren de auto in bij Avis. Even was er een probleem met de apparatuur van Avis om alles te noteren e.d. maar uiteindelijk is alles akkoord. Altijd fijn om te horen.

We nemen de shuttlebus van Avis naar LAX. De chauffeur noteert met welke maatschappij je vliegt en geeft dan aan wanneer je uit moet stappen. Erg fijn. Bij het vliegveld aangekomen leveren we de bagage in. De handbagage is iets te zwaar en moet worden ingecheckt. Dit is gratis, omdat we (hoewel mijn koffer 1kg te zwaar is) toch onder het gewicht zitten van wat Jules en ik samen mogen meenemen.

We gaan daarna door de douane en wat eten bij de Panda Express (Aziatisch eten). Erg lekker en veel. Ik neem als side half witte rijst, half groenten en biefstukjes met broccoli en pittige kip. Jules neemt bami met biefstukjes met en kip met sperziebonen.

We snuffelen nog even in de winkeltjes en ruiken wat parfum. Jules heeft ineens ontzettend zin in pinda m&m. De prijzen zijn belachelijk. Voor een zak van 1 kg betaal je $ 21,00. Gelukkig voor Jules vinden we ook een kleinere zak, dus die halen we dan maar voor onderweg. Ik haal een Snicker Almond. We hebben 4 weken lang amper gesnoept ( wat zuurtjes en een pak oreo) dus het mag wel vinden we.

Het is tijd om te boarden en we gaan op onze plek zitten 16A en 16B. Naast Jules zit een klerenkast van een Aziatische jongeman. Deze pikt meteen de armleuning in tot grote ergernis van Jules.

Intussen delen ze de oordopjes uit, zodat we film kunnen kijken of iets anders. Jules is in ieder geval begonnen met een cursus Spaans.

We krijgen al snel onze eerste snack. Amandelen en we kiezen er een rood wijntje bij. Later volgt het avondeten. We kiezen de pasta pesto. Erbij krijgen we sla met feta, een broodje en als toetje een stukje carrotcake. In een apart doosje zit een plakje kaas, wat crackers en het zakje Italiaanse dressing voor over de sla. Na het eten kijken we wat tv, krijgen we nog wat water. Nog een flesje wijn (die ik niet opdrink, omdat ik nog wat had in het andere flesje). Ik zie het ineens roze worden buiten. Prachtig zo’n zonsondergang boven de wolken. Zo snel als de lucht roze was is het ook weer weg en wordt het al snel donker.

We krijgen daarna een kop koffie en erbij krijg ik een glaasje cognac. Lekker! De lampen in het vliegtuig gaan uit. We proberen wat te slapen. Intussen krijgen we een stroopwafel die netjes in het zakje voor de stoel gestopt wordt.
De tijd gaat snel en al snel wordt het ontbijt geserveerd. Omelet met aardappel en een worstje, vruchtenyoghurt, fruitsalade en een broodje met een kuipje boter en jam.

Een uur later landen we. Op Schiphol moeten we bijna vijf uur wachten tot we kunnen boarden voor onze vlucht naar Düsseldorf. We zoeken een ligstoel op en bestellen een Pumpkin Spice Latte en een Maple Latte bij Starbucks en gaan lekker liggen op de ligstoel, de Pumkin Spice Latte was in Amerika wel lekkerder.

Op de stoel liggen we om en om met de ogen dicht, maar durven niet echt te gaan slapen i.v.m. de handbagage. En dan is het tijd om boarden. We worden eerst met de bus naar het vliegtuig gebracht. We zitten helemaal achterin. Onderweg krijgen we wat water en een zakje met kleine vliegtuigjes, soort van tuc koekjes. De vlucht duurt maar een half uur. Als we aan het landen zijn zien we op het dak van het vliegveld Ruben en pap (Huub) heel hard zwaaien. Mila konden we niet zien. Pap had via de app ons gevolgd en wist dat wij in dit vliegtuig zouden zitten. We zwaaien hard terug. In eerste instantie zagen ze ons niet, maar later wel. Ruben zegt later dat hij heel goed de piloten kon zien.

We stappen het vliegtuig uit en halen de koffers op. Snel lopen we naar de ontvangsthal. Helaas gaan we rechtsaf en staan Ruben, Mila en pap ons links op te wachten. We lopen heel snel naar ze toe. En dan is het knuffeltijd!! Wat hebben we elkaar gemist. We gaan snel naar de auto en het blijkt dat Loes en Henk ook naar Düsseldorf gereden zijn, maar net te laat waren. We rijden naar huis. Thuis aangekomen staat Justin ons op te wachten. Hij heeft een hele mooie slinger gemaakt met “welkom thuis” en deze opgehangen. Zo lief.

Angelina, Marsha en Vinny komen iets later.

En daarmee zit ons avontuur er weer op. We zijn blij en dankbaar.

Alle opa’s en oma’s bedankt voor jullie hulp. Zonder jullie hadden we deze reis nooit kunnen maken. Xxxx

Geschreven door Familie-J-on-the-way