Miles stand bij start roadtrip: 32550

Vandaag is het eindelijk zo ver. We gaan op honeymoon!

Na nogmaals een check of we alle bagage hebben even rustig kop koffie drinken en proberen een boterham te eten. Die boterham lukt niet echt, dus gaat na 2 happen in de aluminiumfolie.

Opa en oma Janssen brengen Ruben en Mila naar school. Dus we nemen thuis rustig afscheid. Dat leek ons beter dan gehaast op school.

Daarna nog even afscheid nemen van Loes en Henk (ouders Jules). En van Joke (moeder Joyce) via de camera. En dan de auto in richting Düsseldorf. We worden gebracht door Huub (vader Joyce).

Op vliegveld aangekomen snel koffers uit de auto bij de drop-off en snel afscheid nemen, want we hebben maar 8 minuten.

Om 9.51u staan we in de rij om de bagage in te checken. Het gaat maar langzaam. Er is maar 1 balie open. Zouden er 3 moeten zijn. Arme vrouw ze probeert de hele tijd de bellen om extra hulp, maar er komt maar niemand. Nu ik dit schrijf om 10.29u komen de hulptroepen.

We hadden nog geluk en stonden vrij vooraan in de rij. Inmiddels is de rij achter ons monsterlijk lang.

Na een voorspoedige incheck nog even rondgelopen op Düsseldorf AirPort. Vlucht was iets verlaat, maar de vlucht duurt nu geen uur, maar een half uur. We vlogen in een KLM Cityhopper Embrear 190.

In het vliegtuig een soft-baked chocolate chip cookie gekregen en een cupje water. Nou daar moesten we snel mee zijn op zo’n korte vlucht. Uitdelen, opeten en afbal ophalen.

Op Schiphol aangekomen toch nog even een nekkussen voor Jules gekocht. Achteraf wilde hij die toch toen hij iedereen (ook mannen) ermee zag lopen. Daarna een boterham met bacon en eisalade gedeeld bij Bread XL ( of zoiets).

Bij het boarden wat vragen gehad of we onze koffer zelf hadden ingepakt en niet geholpen waren en wat we van elkaar waren. Kregen een plakkertje op het paspoort met wat cijfers en letters. Nou dat zal ons benieuwen eenmaal in Amerika wat voor kruisverhoor we dan gaan krijgen.

Eenmaal in het vliegtuig (Delta 777-200) ging de reis voorspoedig. Niet veel turbulentie gehad. Lekker wat films gekeken en wat ontspannen muziek geluisterd en toen even in slaap gevallen.

Eten en snacks aan boord waren prima (zie foto’s).

Naast ons zat een man die toevallig uit LA kwam en vlakbij woonden waar wij ons eerste hotel hebben. Dus daar ook even mee gekletst. Raadde ons aan op tijd te vertrekken uit LA, dus kan zijn dat we even de plannen omgooien en wat dingen verschuiven naar onze laatste dag als we weer in LA zijn.

Eenmaal op Amerikaanse bodem ging het eigenlijk heel voorspoedig bij immigrations en customs. We konden eigenlijk gewoon doorlopen. Werden alleen van beide handen vingerafdrukken genomen en gevraagd hoe lang we zouden blijven. Dat was het. Ging zo snel dat we ons afvroegen of we nu echt “binnen” waren haha. Koffers kwamen ons meteen tegemoet, dus dat was ook zo gepiept. Dus snel naar buiten waar een man een bordje had met de naam Glennis Grace erop. Zou dat “onze” Glennis zijn? We hebben er niet op gewacht.

Op vliegveld even wat dollars gepint en de shuttle bus van Avis genomen en de huurauto opgehaald. Een donkerrode metallic Mazda 6. Dezelfde kleur als de Mazda die we ooit (privé) hadden. Wel grappig. Leuke auto. Even de al aanwezige beschadigingen gefilmd. We rijden weg, zetten de radio aan en meteen Lenny Kravitz ( een van Jules’ favoriete zangers) op de radio. Dat begint goed.

Het is even wennen asn het verkeer, maar geloof dat we alles goed gedaan hebben en anders merken we dat vanzelf. Ingecheckt bij het hotel en na de koffers gedropt te hebben even gelopen naar wat winkels en fastfoodketens in de buurt. Hebben niet veel honger, maar net een wat te leeg gevoel om te gaan slapen. Dus geen burger genomen, maar in Ralph’s een fles water en een bruine bonen puree dip (met verse stukjes tomaat, ui, schijfjes olijf en jalapeno, roomkaas en wat geraspte kaas) en een fles water gehaald.

Dit opgegeten op bed inde hotelkamer met het plastic bestek uit het vliegtuig. Dat is erg stevig, dus voor zolang gaan we deze hergebruiken. Op de tv American pickers, daar kijken we graag naar. Daarna gaan slapen. Paar keer wakker geweest door mensen gecombineerd met jetlag, maar uiteindelijk in bed blijven liggen tot 6.00u.

Even koffers herindelen, ontbijten en op pad.

Geschreven door Familie-J-on-the-way