Het weer: Zonnig
Temperatuur: 40 graden
Mile stand einde dag: 35822

Vannacht lekker geslapen. Bed was heerlijk. We douchen en ik doe nog even een make-upje op. Kan Las Vegas niet binnen vallen met een blote billen gezicht ;-). Of het blijft zitten met die hitte is een tweede. Kan ik straks mijn wenkbrauwen van mijn kin afvegen haha.

We eten ons ontbijt, pakken de spullen en gaan op weg naar de Valley of Fire.

Om 11.15u komen we aan en is het al 33.8 graden. Heat danger is extreme vandaag. We betalen $ 10,00 dit moet in een een envelop doen waarop je je kenteken schrijft en die moet je dan in een depositbox doen. Een bewijsje leg je achter je raam. Op dit punt is ook de “Elephant Rock” te bekijken.

We rijden verder en bekijken de “cabins” die gebouwd zijn door de mensen die als een van de eerste Valley of Fire ontdekt hebben. Later mochten toeristen er ook in overnachten. In totaal zijn dit er 9.000 geweest. Ze zijn erg leuk gebouwd met erin een open haard.

Dan gaan we naar de “Seven Sisters” dat zijn 7 rotsen naast elkaar. Als we bij het Visitor Center uitkomen stoppen we even om een kaart te pakken. Helaas hebben ze geen kaarten, dus maken we een foto van de route op een bord.

We besluiten om meteen in een stuk door te rijden naar “White Domes” te rijden en daar de loop te lopen. Het pad is niet heel makkelijk te belopen. Het lijkt wel strand zand. Het gebergte en de vorm ervan is erg mooi van vorm en kleur. De kleuren zijn paard, geel, wit en een beetje rood. In het midden kom je op een plek uit waar vroeger een filmset gemaakt is. Een film met Burt Lancaster en Lee Marvin. Je ziet nog een stuk van de set. Een muur met restanten rails. Tegen het eind loop je 400 meter door een slot canyon.

We rijden dan weer de route terug naar het begin en maken een paar stops, maar inmiddels is het over de 40 graden, dus we gaan echt niet alles doen.

De eerste stop op de terugweg is de “Fire Wave”. Als we de trail beginnen te lopen zegt Jules dat we die weg op moeten. Ik denk de andere. Jules kijkt even om het bochtje en zegt dat zijn route de juiste is, want je ziet voetsporen. Oke, dan die kant op. We lopen en lopen door strandzand. Ik zeg na zeker een kilometer (erg veel bij 40 graden door strandzand) dat we echt niet goed gaan. Dat we geen paaltjes zien en ook de mensen die achter ons liepen zien we nergens. Jules twijfelt nu ook en loopt even een stukje door om zeker te zijn dat het niet ergens om de bocht is. Inmiddels zien we pok geen voetsporen meer, alleen hoefafdrukken. En ineens voor mijn neus een groot dikhoorkop ram. Hij kijkt me aan en rent dan in drie makkelijke sprongen de berg over. Dat doet ie makkelijker dan ik.

Jules komt terug en had de ram ook gezien en nog op de foto kunnen zetten. We lopen inderdaad fout, dus gaan weer terug. Het valt me erg zwaar en voel me echt even niet goed na een klim terug naar het begin. Ik kom even bij in de auto en daarna lopen we het goede pad op. De “Fire Wave” is echt bijzonder qua strepen op de stenen. We maken wat foto’s en gaan weer terug.

We rijden langs Fire Canyon en lopen een stukje van “Rainbow Vista”. We zien een vrouwelijk dikhoorn schaap. We spreken twee mensen en wat daar te zien is lijkt op de stenen van White Domes. Zal vast mooier zijn, maar we zijn er klaar mee. We warmen zo snel op en het pad gaat weer over strandzand, dus we lopen terug.

We rijden nog op weg naar de uitgang naar “The Beehives” dat ligt fijn direct bij de parkeerplaats. Dan is het tijd om naar Las Vegas te rijden. Mijn wenkbrauwen kan ik nu inderdaad figuurlijk gesproken van mijn kin afvegen haha. Pech Vegas, je moet het maar ff zo met me doen :-)

Na een uur rijden zien we Las Vegas links van ons. Het lijkt ons veel toffer om in de donker binnen te rijden over de Strip. In ieder geval als er lampjes aan zijn. We rijden daarom eerst naar Hooverdam. Het is toch wel koeler (36 graden haha) dat is dan ook wel fijn. Helaas worden we aangehouden door security met de mededeling dat Hooverdam gesloten is. Damn, dan maar naar Lake Mead en dat bekijken. Gelukkig hebben we de Annual Beautifull America Pass en is Lake Mead ook een nationaal park. Zo kunnen we hier omheen rijden en dan straks de Strip oprijden. De navigatie pakte namelijk de snelste weg en dat was niet de weg die wij wilden. Dus komt eigenlijk wel goed uit zo.

Na enige tijd rondrijden komen we uit bij “de Strip”, helaas niet helemaal de goede kant, maar dat geeft niet. Wat een lichtjes en reclame. Geweldig! We parkeren in een parkeergarage bij het hotel en lopen met onze koffers naar “Le Reception” zoals dat hier heet in het Paris Hotel. Binnen is het erg mooi. Je waant je in de straatjes van Parijs. Het is dat de vloer te glanzend is. We checken in en vragen om een kamer met een mooi uitzicht. We twijfelen of we een fooi moeten geven, maar hebben alleen $ 20,00 briefjes en het moment al voorbij. We zien wel. We krijgen kamer 2411 (op de 24e etage dus). De lift is echt supersnel en supersmooth we zijn in no time boven. Wauw het is echt mooi. Alleen de vloerbedekking, de wanden en de gang al.

We maken onze kamer open en.......we hebben in plaats van de Classic room de Burgundy Room met Eiffeltoren view!!!!! Echt vetter kun je volgens mij niet zitten. En als bonus ook meteen een view op de Bellagio fonteinen die elk kwartier (in de avonduren) een show geeft. Whoopwoop!!! Vegas baby!!

We frissen ons even op, want we zijn behoorlijk stoffig van de Valley of Fire en intussen zaten we alweer een paar uur in de auto. Nadat we opgefrist zijn gaan we even de Strip op en ergens iets eten. Ik heb vanmorgen een beetje yoghurt gehad met granola, een snee brood en vanmiddag een pruim en één oreo gehad. Inmiddels is het 21.30u. Heb al bijna geen honger meer van te lang niet eten.

We gaan naar buiten. Alles ziet er net echt uit, maar dan toch met een Phantasialand/Disneyland gevoel van nep. Als je bijv. op het marmer klopt dan hoor je dat alles hol en nep is. Toch zo in het donker met de sfeerverlichting in de tuin van het Bellagio waan je je toch even in Italië/zuid Frankrijk.

Als eerste gaan we een burger eten bij In and Out Burgers. Erg lekker, kan McDonalds nog wat van leren en qua prijs scheelt het niet veel. Vlakbij is de High Roller. Dat is een reuzenrad met hele grote cabines (balvormig) waar zelfs een bar in zit. Het rad veranderd qua verlichting de hele tijd van kleur. Het is best prijzig, dus we weten niet of we er in gaan.

In het Bellagio gaan we even kijken in de lobby. Daar maken ze altijd een themahoek met bloemen. Het thema van nu is herfst. Het is prachtig en je ruikt de bloemen, maar het zal me ook niet verbazen als is spray is haha. We kunnen niet erbij, omdat het afgezet is i.v.m. water verversen en ander onderhoud. Aan de ene kant fijn, dan kan nu nu goed foto’s maken zonder mensen erop. Verder kijken we wat winkeltjes. De dure merken zijn allemaal aanwezig. Nergens staan prijzen bij, maar ik weet natuurlijk wel in welke categorie ik moet denken. Voor mij de categorie “niet te lang blijven kijken en snel doorlopen”.

We kijken nog even bij de fontein en gaan dan terug naar de kamer. We drinken nog wat (we hebben een koelkastje op de kamer), kijken tv op het grote bed en gaan dan heel laat slapen. Het is bijna 2.00u. We horen nog de muziek van de nachtclub in de Eiffeltoren en de geluiden van de straat. Ik vind dat wel gezellig dat gebruis op de achtergrond. Het is heel wat anders dan vallende dennenappels, wind, water en ruziënde eekhoorns van de afgelopen dagen.

Geschreven door Familie-J-on-the-way