Het weer: Zonnig en blauwe lucht.
Temperatuur: 23 graden

Vannacht waaide er weer een flinke wind. Je hoorde het gewoon rondgaan en dan hard tegen de tent aan waaien. De tent stond nu iets beter vast, dus wat minder last van gehad. En het korte nachtje hiervoor zal er ook wel mee te maken hebben.

We pakken voor de laatste keer de tent in. In Yosemite hebben we een kant en klaar huisje/tent met lamp, stroom tweepersoons bed en een stapelbed. Ik haal koffie bij de receptie, gaan ontbijten en op weg naar Yosemite via de Tioga Pass (CA 120). Langs de Tioga Pass zijn verschillende uitkijkpunten en trails te doen. De Tioga Pass rijden is fantastisch. Je rijdt een andere wereld in, dan waar je vandaan komt. Al snel maken we de eerste foto’s. We stoppen bij het Visitor Center en halen een aantal trail kaarten per gebied.

We beginnen met de Soda Springs trail. Deze is eenvoudig. Je loopt door en meadow met een riviertje. Als je over het water gaat met een kleine brug zie he de spring. We zaten nog een beetje te raden waarom het Soda Spring zou heten. Bijna goed geraden, alleen de cola smaak klopte niet ;-). Het is dus een bron met heel veel koolzuur. De waterstand is laag en ik weet niet of dit normaal hoger is. Maar het bruist en bubbelt. Hetzelfde geluid als je Een fles Spa openmaakt en je dat in een glas doet en dan luistert aan het glas. Het water is helder en de bodem is oranje. En op de stenen en de grond zit een witte aanslag. We denken zouten. Er staat op een bepaalde plek een klein huisje zonder dak. Hierin zijn wat diepere poeltjes. Als je wil kan je het water drinken. Vroeger deden de mensen dat ook. Je mag proeven. We twijfelen. Als er een vrouw met haar dochtertje erbij komt staan en zij haar kind aanmoedigd om het te drinken ( de moeder had het zelf al vaker gedaan) gaan we overstag en drinken ook wat. Het is echt de perfecte hoeveelheid koolzuur en lekker koel. De smaak is oke beetje ijzerachtig en een lekkere hoeveelheid zouten (wat meestal in bronwater zit).

Daarna lopen we de Lembert Dome Trail en breiden deze uit met de Dog Lake trail. De tocht is wat pittig maar goed te doen. De dome is volledig graniet. We klimmen naar boven en het uitzicht rondom is niet te beschrijven. Jules gaat nog helemaal naar de top. Ik blijf iets daar onder. Ik krijg ineens last van kriebels. Dat heb ik heel soms, dan durf ik ineens niet meer. Terwijl ik andere keer mijn hand er niet voor omdraai. Echt heel vervelend. Kan dan zo balen dat ik dan niet meer kan. Maar goed vanaf mijn plek had je ook een meer dan prima uitzicht.

Daarna lopen we een stukje trail terug en bij de splitsing nemen we deze keer de afslag naar Dog Lake. Via een bospad kom je uit bij een meer midden in het bos. We zien de eerste squirrel. Zo schattig! Hij gaat rechtop zitten en blijft poseren.

We lopen terug naar de parkeerplaats. Even kijken of er geen beer aan de auto heeft zitten krabben. Overal op de parkeerplaats staan namelijk van die bear proof foodstorage boxen. Maar dat hoefde alleen s’ avonds, maar je weet maar nooit. Gelukkig niets aan de hand.

We rijden verder over de Tioga Pass en stoppen bij Tenaya Lake en Olmsted Point. Je kunt gewoon zien dat het hier ontstaan is door gletsjers. De stenen liggen overal. De berg lijkt op sommige plekken wel gemaakt te zijn door steen eerst vloeibaar te maken zoals beslag en dan uitgegoten en gestold. De Tioga Pass ligt 6-9 maanden vol met sneeuw en er zijn dan veel lawines. Hierdoor is aan een kant het gebergte helemaal gladgepolijst.

We rijden naar Housekeeping Camp waar we de Riverside Unit gereserveerd hebben. Net voorbij Porcupine Creek zien we ineens borden met Fire Management. Niet veel later ruik je brandlucht. Nog naweeën van de grote Ferguson Fire. Er is containment, maar dat betekend niet dat er geen brand meer is. Bij La Foresta zie je de schade goed. Alle grote bomen zijn verbrand volledig of voor de helft. Het mooie is, is dat je nu alle jonge bomen ziet van een paar jaar oud, die nu licht en ruimte hebben om te groeien. Eigenlijk mooi hoe de natuur dit regelt. Om de “bocht” is alles weer als vanouds en zien we weer prachtige grote pine trees.

We rijden een stukje door. Links van ons zien vrijwel meteen El Capitan. Een zeer bekende/beruchte berg formatie. Zeer moeilijk te beklimmen. Rechts volgens mij de Cathedral Rocks en de Bridal Veil Fall. Er valt toch wat water vanaf. Bij het Visitor Center zeiden ze al dat alle watervallen wat water hebben, behalve een (ik dacht Yosemite Falls). Normaal staan bijna alle watervallen droog, dus ik ging er vanuit geen te zien. Dus we waren blij verrast.

We rijden door naar Housekeeping Camp en checken in. We krijgen Riverside Unit D 237 toegewezen, deze staat aan het strandje. We kunnen mooi van ons afkijken en kijken niet tegen andere huisjes aan. We gaan als eerste iets eten en rijden naar Half Dome Village en delen een medium pizza. We moeten er wel lang op wachten, dus we zoeken een plekje op het terras. We hebben een buzzer, dus we gaan lekker zitten. De pizza prijzen zijn absurd $ 22,00 voor een medium size. Dat is ietsje groter dan een Big American pizza van dr. Oetker. . De pizza was overigens goed belegd en heerlijk. Dat gelukkig wel.

We rijden nog even naar het winkeltje om bier en whiskey te halen en rijden dan terug naar onze unit. Daar laden we alles uit en maken het bed op. We hebben matrashoezen gehuurd, kussens en slaapzakken hebben we. We ritsen ze open, zodat we een deken hebben. Verder sorteren we wat in de food storage moet (ALLE levensmiddelen, zelfs het kleinste snoepje. En ook alle verzorgingsproducten (van lippenbalsem tot oogschaduw).

Daarna kunnen we lekker ff zitten met een drankje. We drinken de twee bieren die we gekocht hebben. Een White Belgian Ale “Blue Moon” en een IPA “Elysian Space Dust” poeh die laatste was erg bitter (wel lekker, maar langzaam drinken). Beetje bittere lychee smaak. Iemand heeft best hard de muziek aan, maar het is goede muziek en erg gezellig. Na 22.00u is het stilte tijd en hoor je iedereen langzaam alles opruimen. De food storage boxen blijven klepperen.

Opeens horen we iemand aan onze food storage box rommelen. Blijkt het een ranger te zijn die alle boxen controleert. We mochten hem niet open laten staan ook al waren we wakker en zaten we op 2 meter afstand. Fijn dat er zo goed gecontroleerd wordt. Ze lopen in de nacht ook over de camping te surveilleren of er geen beren in de buurt zijn. Erg fijn.

We ruimen alles op en gaan naar bed. Morgen weer verder Yosemite ontdekken.

Geschreven door Familie-J-on-the-way