Op 6 September komen we aan in Esfehan. We wilden diesel tanken. Dat lukte niet, om dat wij geen kaart hebben om te tanken. Wij zijn dus afhankelijk van vriendelijke mensen die wel een kaart hebben en ons die wil lenen, zo als vrachtwagen- of buschauffeurs. Dat Lukt niet altijd, zoals vandaag. Maandag nog maar eens probers. Wij hebben afgelopen nacht op een heel speciale plaats geslapen. Bij een familie net buiten Persepolis. Het was er zo Leuk. Wij stonden bij hen op de parkeerplaats. We hebben daar gegeten. Echte Iraanse kost. Vlees met rijst en falafel. Wij hebben ook het graf van Darius de Grote bezocht. Hij is de stichter van Persepolis. Op 8 September zijn wij in Isfahan. Deze plaats bestond al in de oudheid als Aspadana, de hoofdstad van Perzie van die tijd. Ze werd veroverd door de arabieren. In 643. Het ligt aan de zijderoute en was bekend om zijn zijde. Vandaag de dag heeft de stad nog veel van zijn vroegere glorie. Het is vooral beroemd om zijn persische-islamitische architectuur. Met zijn vele mooie boulevards, overdekte Bruggen, paleizen, moskeeen en minaretten. Ook hebben wij daar de Vank kathedraal en de orthodokse kerk bezocht, ze waren prachtig. Dan gaan we naar Taq-e Bostan en Ali Sadr cave. Het is een van de zeldzame monters van watergrotten in de wereld. Het ligt 75 km. Ten noordwesten van Hamedan. Wij zijn daar met een bootje doorheen gevaren. Voor aan een waterfiets met daar achter vier bootjes waar je in zit. Het water is op sommige plaatsen meer dan 10 meter diep . Het is er prachtig. Op naar Tekht-e Soleyman, Het betekend de troon van Salomoh. Het ligt erg afgelegen in het noordwesten van Iran. De provincie heet West Azerbeidzjan. Er ligt ook een oude vulkaan , Zendan-e Soleyman, hij is ongeveer 100 mtr. hoog. Ook zijn ze daar met een opgraving bezig. Het is een oude stad. Het zal nog wel een paar jaar duren. Op 12 September naar Lake Urmia, het heeft jaren droog gestaan maar nu zit er water in. Wij hebben op de Biden van het meer gestaan. Daar waar er nog geen water stond. Nadatt wij in de avond en nacht vele Politie controles hebben gehad konden wij eindelijk gaan slapen. Op 13 en 14 September zijn wij in Tabriz. Het is een knooppunt van de zijderoute. Diverse rijken en arabieren hebben daar bouwwerken achter gelaten. De streek is zeer gevoelig voor aardbevingen. Deze stad staat bekend om zijn bazaar. Het is bijna 3 vierkante km. groot. Ook is er de blouwe moskee. Het is een geweldige stad om te zijn en te ontdekken. Morgen naar Armenia. Veel lees plezier, tot het volgende verhaal. Groetjes van Bert en Dini.

Geschreven door Dini.zijderoute.2019