Op 24 mei zijn wij aangekomen in Beijing. Omdat Bert daar niet mag rijden in China, rij ik natuurlijk. Maar ik had zo mijn zorgen om daar te rijden. Het is zo druk met mensen, alleen daar al 26 millioen, dat ik dacht, daar kan geen plaats zijn voor een camper. Je moet er ogen van voor, achter en opzij hebben. Maar eenmaal op de weg ging het toch vanzelf. We zijn in konvooi de stad binnen gereden. Het was in een woord geweldig. De mensen stonden langs te kant te zwaaien. Zij hebben nog nooit een camper gezien. Wij zijn dus heel huids aangekomen bij het hotel Holliday Inn op de parkeerplaats. We staan hier goed. We krijgen veel lokale bezoekers die de camper van binnen willen zien, een praatje komen maken en foto’s maken. Heel leuk is dat. De bezienswaardigheden doen we met de metro. Op zich ook een hele klus om in de goede te stappen, die ook nog de goede kant op gaat. Maar ook dat hebben we inmiddels al onder de knie. Zaterdag zijn wij naar de verboden stad geweest en op het plein van de hemelse vrede. De verboden stad is een paleiscomplex in het centrum van Beijing. Het voormalige Chinese keizerlijk paleis van de Ming-dynastie tot het einde van de Ming-dynastie 1420-1912. Nu is het een museum. De verboden stad diende als het huis van de keizers, hun huishoudens, cerimonie en politieke centrum van de overheid voor bijna 500 jaar. Het Tian’anmenplein, het plein voor de hemelse vrede is het grootste stadsplein ter wereld met het mausoleum van Mao Zedong. De poort van de hemelse vrede, het nat. Museum van China, de grote hal van het volk, is ook het monument voor de helden van het volk. Het oppervlakte is 440.000vierk.m. Wij hebben daar ook gestaan. Iedere dag wordt er met een ceremonie de vlag van China gehesen en ook weer neer gehaald. Dit neer halen van de vlag hebben wij bekeken tussen die mensenmassa. Geweldig om er tussen te staan en deze ceremonie te bekijken. Je weet niet wat je ziet als je daar staat. Een mensenmassa van duizenden mensen stonden er, te wachten tot ze aan de beurt waren om de verboden stad te bezoeken. De volgende dag op naar het zomerpaleis. Het ligt op een heuvel van het lange leven aan een kunstmatig aangelegd meer. Het bestaat uit paleizen, tempels, paviljoenen, bruggen, pagodes en vele wandelpaden. Het mooiste vond ik de winkelstraat. Vroeger toen de Keizer en Keizerein daar op vakantie gingen, wilde de Keizerin boodschappen net zoals het gepeupel dat deed. Dus werd er van het salaris van de marine een winkelstraat gebouwd. In het midden water met daar rondom de winkeltjes. Wij hebben daar ook rond gelopen. Het is nog precies het zelfde als vroeger. Alleen zitten er nu de souvenierwinkelstjes in. Als je helemaal boven op de berg was geklommen kon je het meer zien. Met daarin de brug met het waterverblijf. Het is er prachtig. Ook de Hutongs hebben we bezocht. Dat zijn authentieke wijkjes omringt door muren. Hier leeft de lokale bevolking als een hechte commune. Het zijn kleine straatjes rond een plein. Vele mensen bezoeken de Hutongs, het is er erg druk, er zijn vele traditionele pups. Hiet vindt je het echte Chinese leven. Morgen gaan we weer vertrekken. Wij zullen Beijing zeker missen. Wat een geweldige stad.Groeten van Bert en Dini.

Geschreven door Dini.zijderoute.2019