De grens over van Kirgizie naar Oezbekistan op 7 Augustus. Kirgizie uit geen enkel probleem. Toen Oezbekistan in. Eindelijk een een Greene grensovergang dachten we. Ware het niet dat er toch iets fout moest gaan. Een stel dacht, wij gaan het is bij de locale proberen, zij liepen te voet naar het loket van de lokale reizigers om een stempel voor Oezbekistan te halen. Zij kregen die ook nog. Zij heel blij, snel de auto ophalen dan door de poort, maar dat ging zomaar niet. De auto stond nog in Kirgizie, zij hadden hem daar laten staan. De leiding was er al door. Zij konden niets meer doen, dus dan zelf maar oplossen. Lachen natuurlijk, maar toch na veel praten kregen zij de auto mee. Verder verliep alles rustig en waren wij na een paar uur over beide grenzen. Wij hebben die dag geslapen bij een visvijver. Op 8 Augustus naar Baksuk een wildcamp in het Fergana Vallei. We moesten een pas passeren van 2650 mtr. Op 9 Augustus gaan we richting Samarkand. Een historische stad. In het midden van de eerste eeuw voor christus was het bekend order de ma’am Marakanda en later als Afrosiab. Het was de hoofdstad van de machtige staat Sogd, het centrum van Amir Timur’s grote rijk. Zo zie je de Shakh-I-Zindeh Moskee, van 1910. Bibi Khanum moskee, het Registan plein. Van Samarkand naar Bukhara op 12 Augustus. Onderweg komen wij een een karavanserai regen Rabiti Malik, Deze zijn ze aan het restaureren. Deze stad ligt aan de oude zijde route en is meer dan 2000 jaar oud. Bukhara is ook bekend om zijn borduurwerken. Ook staat er nog een oude houten moskee Bolo haus. Er is een bazaar waar van alles te zien en te koop is. Op 15 Augustus gaan we naar Ayaz Qala, midden in de woestijn. Wij slapen daar twee nachten. 17 Augustus naar Khiva, daar blijven wij ook twee dagen. Het is een sprookjesachtige stad. Het heeft 50 monumenten Er staan 250 huizen en staat op de wereld erfgoedlijst. Itchan Qala is de binnenstad omringd door oude stadsmuren van 10 mtr. hoog. Het was de laatste stopplaats op de zijde route, voordat de men de woestijn overstak naar Iran. In Oezbekistan zijn wij heel rijk. Het geld hier heet sum. 1000 sum is 10 eurocent. Als wij met zes personen uit gaat eten, betaal je bv 400.000, dat is 40 euro gedeelt door zes is dat ongeveer 6,50 pp. als je naar de bank gaat haal je gewoon een miljoen. Haha toch nog eens groot geld bezitter. Vandaag de laatste dag in Oezbekistan. Morgen naar Turkmenistan. Alles oliedrums zijn weer leeg. Gelukkig het stinkt enorm in de camper, die vaten diesel. Alles is oke hier. Het is heel warm 45 graden. Maar in de nacht koelt het wel af.

Geschreven door Dini.zijderoute.2019