Rijden in Kazachstan is niet zo moeilijk. Het zijn over het algemeen wegen met heen en terug verkeer. Op snelwegen mag je 90. Als je in de buurt van een dorp komt mag je 60. Ze hebben ook politie, die corrupt zijn. Op een mooie zonnige dag rijdt Bert op zo’n weg. Onze gemiddelde snelheid is 85. Wat gebeurd er, wij worden aan gehouden. We moesten alle papieren laten zien. Maar mochten niets aan hun geven, want dan krijg je het niet terug. Ze waren niet tevreden. Bert moest mee naar de politieauto en daar naar het filmpje kijken. Hij had negen km. te hard gereden zeiden ze. We moesten 100 euro aan hun betalen en kregen geen bonnetje. Dat deden we natuurlijk niet. We stonden er al een half uur, nog steeds niets. Toen mochten we 20 euro betalen. Dat hebben we maar gedaan. Konden we ten minste verder. We hebben gelijk gewisseld, Dini achter het stuur. Nog geen vijf minuten later, moest ik stoppen. Alle papieren weer laten zien. Ik moest mee in de politieauto filmpje kijken. Ik had 4 km. te hard gereden. Wij waren niet bereid om te betalen. Ik pak mijn telefoon en maak een foto van de politieauto. Toen mocht ik in een keer wel weg rijden, zonder te betalen. Een half uur later, worden we weer aangehouden, toen hebben we op zijn Nederlands gezegd, dat dit de derde keer was vandaag en dat ze ons moesten laten gaan. Gelukkig dat deden ze. Van onze mede reizigers hoorden wij, dat ook zij regelmatig aan gehouden zijn en ook geld moesten betalen om door te kunnen. Hoe corrupt zijn ze eigenlijk? Het hoort er allemaal bij in dit soort landen, maar wij hopen dit toch niet nog eens mee te maken. Nog een paar dagen, dan zijn we uit dit land. Hoe mooi dit land ook is, met zijn bewoners die zo behulpzaam zijn. Het gaat prima met ons. Hebben het goed naar onze zin.

Geschreven door Dini.zijderoute.2019