Het is een heel avontuur te rijden en reizen in China. Misschien weet niet iedereen het. Maar als je de 70 gepasseerd ben, mag je geen auto meer rijden in China. Bovendien moet je een Chinees rijbewijs hebben en een Chinees kenteken. Dan moet je auto nog gekeurd worden. Inmiddels rijden wij op de Chinese wegen als volwaardige Chinezen. Wij passeren inmiddels lings en rechts. We toeteren er op los net als de Chinezen doen. Zij rijden ook tegen het verkeer in. Dat durf ik niet, maar afsnijden kan ik inmiddels als de beste. Inmiddels kan ook heel goed de kuilen en gaten ontwijken. Met andere worden het is een gekkenhuis in het verkeer. Maar het is soms ook wel lachen. Wij hebben ook een gids bij ons, anders mag je niet door China Reizen. Zijn naam is Andy. Gisteren zijn wij op bezoek geweest bij zijn ouders. Letterlijk in een achteraf dorpje waar het leven is stil blijven staan. Toen wij het dorp binnen reden, stonden er heel veel mensen langs de kant te zwaaien, te joelen, ze vonden het geweldig om te zien die grote auto’s. Je kreeg er werkelijk kippenvel van. Zijn ouders hebben een fabriek, zij maken pruiken en exporteren over de hele wereld. Wij mochten een kijkje komen nemen hoe deze gemaakt werden. Heel interessant. Daarna de lunch het was geweldig. Toen nog naar onze kampeerplaats. Nu zijn wij onderweg naar het Terracotta leger in Xi ‘an, het is er erg toeristisch. Heel druk ongeveer dringen om ook maar iets te zien. Maar het was fantastisch. Nu op weg naar de panda’s in Chengdu. Wat is het toch leuk om die kleine baby’tjes te zien liggen in de couveuse. En die grote in het park zelf. Geweldig. Ze eten veel bamboe. Ze zijn lui. Maar de een en twee jarige die stoeien er op los.

Geschreven door Dini.zijderoute.2019