We hebben de afgelopen nacht, ondanks dat we vlak aan de weg stonden, geen auto voorbij horen komen. We stonden op de oude E6 die ook wel de 'bloedroute' genoemd wordt. Tijdens WW 2 werd Noorwegen gevraagd hier een nieuwe weg aan te leggen. Omdat de Noren er veel te lang over deden hebben de Duitsers hier duizenden Joegoslaven en ook Polen en Russen te werk gesteld om deze weg aan te leggen als belangrijke aanvoerroute voor oorlogsmateriaal. Hierbij zijn door wreedheden ook weer vele honderden arbeiders gestorven. Die trieste route hebben we gereden. Tegenwoordig is er een tunnel gegraven die de nieuwe E6 is. Vanaf onze slaapplek zijn we vertrokken naar noordelijk gelegen plekken. We kwamen daarbij ook door Mo i Rana. Eén van de grotere steden in het noorden van Noorwegen. We hebben daar de camper weer verzorgd en getankt want wat we verder noordelijk nog tegenkomen is niet duidelijk. We zijn de kustroute gaan volgen die een gedeelte van de 'Helgelands Kysten' route is en gekenmerkt staat als 'Nasjonale Turisveg'. Het is een toeristische route door kleine plaatsjes die hoofdzakelijk gericht zijn op de visvangst. Even verder zijn we we ook nog gestopt bij het Grønsvik kustfort maar die was al gesloten. Dan maar door naar Kilboghamn. Daar namen we de pont naar Jektvika wat een uurtje varen was. We voelde ons tijdens die overtocht al even raar maar wat bleek: we hadden zojuist de Poolcirkel gepasseerd. Midden op het water geen gedenkteken maar we waren er over. Even na de overtocht hebben we ons overnachtingsplekje gevonden en daar staan we nu, aan het Tjongsfjord.
Geschreven door Clements.reisdagboek