We (of eerder gezegd ik) hadden verwacht dat er in de avond wel wat rumoer zou zijn bij onze overnachtingsplaats op het parkeerterrein van de pub. Niets was minder waar. We hebben een rustige nacht gehad. Naast de parkeerplaats staat het Lydford Castle uit de 11e eeuw. Niet echt een kasteel maar een kasteelachtig gebouw waar vroeger de gevangenis was en later berucht werd vanwege de zware onrechtmatige straffen die er gegeven werden. We zijn er, voor zover het kon, in geweest maar veel was afgesloten voor publiek. Ernaast ligt een lieflijk kerkje St Petrock's Church (geen typefout). We zijn ook daar even binnen geweest en het zag er heel 'gezellig' uit. Er omheen lag het lokale kerkhof. Na weer in de camper gestapt te zijn reden we naar een pompstation iets buiten de route omdat we gas wilden tanken. En omdat er niet erg veel gaspompen zijn moest dat even. Maar we hadden pech. De gaspomp was defect en tanken ging dus niet. Jammer. Wat niet gaat, gaat niet. We kunnen nog wel even door maar ik hou graag van zekerheid. Dan maar door naar Restormel Castle uit de 13e eeuw. Eén van de weinige (4 st) ronde kastelen in Engeland. Het was er erg stil dus kregen we, na het stellen van vragen, alle aandacht van een vrijwilliger die eens per week een paar uurtjes in het kasteel aanwezig is. Een interessant gebouw. Je kon precies zien waar alle kamer waren geweest en ook de keuken was goed te onderscheiden. We zijn zelfs de kantelen nog op geweest en hebben het kasteel rondgelopen. Op de parkeerplaats hebben gelunchd en zijn toen doorgegaan naar waar we nu zitten. Alweer in de 'middle of nowhere' en dus heerlijk rustig en alle vrijheid. De 'weg' er naartoe was weer net zo breed als de camper dus de spiegels zijn groen van de struiken die langs de weg staan. Supersmalle wegen. Maar goed. We nemen het ervan. Nog even en we kunnen niet verder naar het westen maar dat later.
Verder is het vanavond mijn avond niet. Schenk ik net 2 glaasjes witte wijn in die op tafel staan, doe ik het kastje boven de tafel open om wat zoutjes te pakken, flikkert er een doosje uit het kastje en valt er een glas wijn over de bank.
Sta ik op om Coby bij het aanrecht te helpen, sleep ik het bakje met zoutjes van de tafel af en ligt alles op de grond.
Kriebel ik later een bultje op mijn arm van de zonneallergie open en smeer ik m'n broek vol met bloed.
Het zat even allemaal niet mee. Ik beweeg verder de hele avond niet meer.
Geschreven door Clements.reisdagboek