Nordheimsund
Noorwegen, Norheimsund
Toen we vanmorgen vanuit de camper naar buiten keken lag er een vers laagje ijs op het meer voor ons. Het zal dus wel koud geweest zijn maar daar hadden wij geen last van gehad.
Onze route ging verder naar het noorden. Allereerst kwamen we in het Røldal waar een mooie staafkerk uit de 13e eeuw staat. In het najaar, winter en het voorjaar wordt deze nog steeds gebruikt door de lokale gemeenschap. In de zomer wordt het uitsluitend gebruikt voor toeristisch bezoek om zo inkomsten te genereren voor het onderhoud. De kerk is helemaal van hout en dat ruik je. Een hele specifieke houtgeur. Ruikt eigenlijk best erg lekker. In de kerk hangt een crucifix waarvan de legende gaat dat deze eens per jaar zou zweten. En dat dat dan weer genezende krachten zou hebben. Daarom is dit een belangrijk bedevaartsoord. Na daar een uurtje gewandeld te hebben zijn we verder gegaan. Dit keer naar de Låtefossen. Twee flinke watervallen die onderaan samenkomen vanaf een hoogte van 340 meter. Wat een geweld heeft dat water toch. Ik mag maar tot 120 hoog met de drone dus erg geslaagd is deze foto niet. Even terug was er de Espelandfossen, van 80 meter hoog. En van die watervallen zijn er wel een paar. Bij veel watervallen kan je niet eens stoppen. Daarna door een tunnel van 11 km en later nog een tunnel van 10 km. Geen wonder dat de Noren tol laten betalen voor hun wegen. Wat een klus. Verderop kwamen we bij een pont. Die ging elk half uur en we kwamen net 1 minuutje te laat. Maar goed wachten duurde niet lang. Even daarna waren we aan de andere kant van het Hardangerfjord. Toen nog een klein stukje verder en we waren bij onze overnachtingsplek. In de avond een paar drupjes en dat was het dan wel.
Onze route ging verder naar het noorden. Allereerst kwamen we in het Røldal waar een mooie staafkerk uit de 13e eeuw staat. In het najaar, winter en het voorjaar wordt deze nog steeds gebruikt door de lokale gemeenschap. In de zomer wordt het uitsluitend gebruikt voor toeristisch bezoek om zo inkomsten te genereren voor het onderhoud. De kerk is helemaal van hout en dat ruik je. Een hele specifieke houtgeur. Ruikt eigenlijk best erg lekker. In de kerk hangt een crucifix waarvan de legende gaat dat deze eens per jaar zou zweten. En dat dat dan weer genezende krachten zou hebben. Daarom is dit een belangrijk bedevaartsoord. Na daar een uurtje gewandeld te hebben zijn we verder gegaan. Dit keer naar de Låtefossen. Twee flinke watervallen die onderaan samenkomen vanaf een hoogte van 340 meter. Wat een geweld heeft dat water toch. Ik mag maar tot 120 hoog met de drone dus erg geslaagd is deze foto niet. Even terug was er de Espelandfossen, van 80 meter hoog. En van die watervallen zijn er wel een paar. Bij veel watervallen kan je niet eens stoppen. Daarna door een tunnel van 11 km en later nog een tunnel van 10 km. Geen wonder dat de Noren tol laten betalen voor hun wegen. Wat een klus. Verderop kwamen we bij een pont. Die ging elk half uur en we kwamen net 1 minuutje te laat. Maar goed wachten duurde niet lang. Even daarna waren we aan de andere kant van het Hardangerfjord. Toen nog een klein stukje verder en we waren bij onze overnachtingsplek. In de avond een paar drupjes en dat was het dan wel.
Geschreven door Clements.reisdagboek
Al 2 reacties bij dit reisverslag
Wat een vakmanschap zo'n geurende, houten staafkerk. Dat kan je wel zeggen. Echt indrukwekkend.
Nina 2024-06-12 07:41:26
Indrukwekkend!! Prachtig, moeite waard! Absoluut. We gaan er later nog wel een bezoeken maar dit was een goed begin.
Yolanda 2024-06-12 16:28:46
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
