Nou ja, het einde van de wereld? Het einde van Zuidwest Engeland: Land's End. Het voor ons verste puntje wat we voor ogen hadden om te bereiken hebben we bereikt. En wat viel het daar tegen. Een of ander circus achtige omgeving met kermis achtige attracties. Maar we begonnen vanmorgen met iets veel beters. We zijn na het ontbijt een paar uur in onze overnachtings omgeving gaan wandelen. Richting kust. En wat is het daar mooi. Om met Coby's woorden te zeggen; veel mooier dan Dartmoor. Dat wil zeggen, het zijn natuurlijk 2 totaal verschillende natuur fenomenen maar de voorkeur lag bij ons gelijk wel op de ruigere kuststreken. We liepen naar Logan Rock. In de mist want er hing een aardige mist. Deze trok later wel op maar helemaal weg was hij niet. Logan Rock is een rotspartij waar je lekker kon/moest klauteren en dat hebben we gedaan. Coby zwikte wel even kort door haar voet maar gelukkig was het niet heel ernstig. De zon brak wat beter door de mist en toen zagen we vanaf Logan Rock ook de strandjes wat verder langs de kust. We zijn het kustpad ook verder af gaan lopen tot we meer landinwaarts moesten om weer bij de camperplek te komen. Wat een schitterende omgeving. Daarna dus door naar Land's End. Ik heb er al iets over gezegd en daar blijf ik bij. Niks bijzonders maar; we zijn er geweest. Onze volgende stop is de camperplek waar we nu staan. Gewoon een stuk grasveld waar een paar armzalige 'camperbusjes' staan die, zo te zien, al een langere tijd hier staan. Geeft niet, het is hier heel erg stil op een loeiende koe en een krijsende kraai na. Onderweg zagen we wel de schoorstenen van de verschillende koper/tin mijnen. Helemaal zoals we ze ook in de serie Poldark hebben gezien. Morgen gaan we er een bezoeken.
Geschreven door Clements.reisdagboek