Een wekker zetten op vakantie is niet echt mijn idee van vakantie houden maar dit keer moest het wel. Ik moest de bus halen.
Toen we vanmorgen de 'gordijnen' openden zagen we een dikke mistwolk over de bergen schuiven. "Nee hè" zeiden we nog. Maar na een uurtje bleek die wolk snel op te lossen dus konden we verder. Ik zou met de lokale bus 9 km verder in Cain afgezet worden terwijl Coby die afstand zou lopen. Voor mij geen probleem natuurlijk en voor Coby ook niet, zei ze. En het klopte. Ik moest (natuurlijk) wel even op Coby wachten in Cain maar uiteindelijk was ze er. Fris en fruitig. Daarna wilden we een wandelroute lopen van Cain naar Poncebos. Deze zou 12 km zijn (enkele reis) dus voor mij geen optie. We hebben er 8 (retour) gelopen.
Nou hebben we ook de Caminito del Rey gelopen en kunnen dus een vergelijk maken tussen de twee. Dat wordt moeilijk maar kijkend naar de natuur denk ik dat de wandeling van vandaag wint. Het was er schitterend. Ik wou dat ik langer kon wandelen want dan liepen we er nog steeds. Op de terugweg in een tunnel mijn hoofd tegen het plafond gestoten en dat bloedde aardig. Maar het was ook snel weer gestopt dus viel het wel mee. We hadden nog wat tijd voor een paar biertjes en toen naar de bus die ons weer terugbracht naar de camperplek. Dit keer reed Coby mee. Normaal gesproken zouden we zelf met de camper naar Cain zijn gereden maar de weg er naartoe was zo smal dat inhalen/passeren niet mogelijk zou zijn geweest.
Geschreven door Clements.reisdagboek