Vanuit Ames vertrokken naar Santiago de Compostella. De herkansing. Eerste poging liep spaak doordat we geen goede plek konden vinden. Nu vonden we wel een goede P en zijn daarvandaan met de bus naar het centrum gegaan. Gemak dient de mens. Eerst naar de Info en toen door naar de kathedraal. Deze lag zowat om de hoek van de info en je kon hem eigenlijk ook niet mis lopen. Volg de mensen met een grote rugzak. We liepen eerst nog langs een van de gebouwen van de Universiteit die ook gehuisvest zijn in hele oude gebouwen. En daar stonden we dan, oog in oog met de 1000 jaar oude kathedraal van Santiago de Compostella.
We hebben het gehaald 😇.
Het eerste wat opviel was hoe goed het gebouw eruit zag. Mooi onderhouden. 'Strak in de lak' om zo maar eens te zeggen. Het tweede wat opviel waren de rijen van mensen die naar binnen wilden. De langste rij van toch echt wel ruim 100 meter stonden daar om de kathedraal zelf naar binnen te gaan en de kortere van 40 meter stond daar om de plek te zien waar de beenderen van de apostel Jacobus zouden liggen. We hebben beiden rijen getrotseerd. Het duurde overigens niet echt lang. Eenmaal binnen in de kathedraal zagen we een imposant altaar en een nog imposanter orgel. Het altaarstuk was uitbundig versiert met goudkleurige ornamenten en veel engelen. Voor mij persoonlijk weer iets té. De rest was redelijk rustig gehouden en zag er goed uit. Heel veel mensen liepen rustig door de kathedraal. Na er een poos rondgelopen te hebben zijn we de andere rij ingedoken. De rij om de ruimte te bezoeken waar de beenderen van apostel Jacobus zouden liggen. Ook die ruimte hebben we bezocht en de crypte gezien die onder het altaar ligt. We zijn weer naar buiten gegaan en net tijdens ons bezoek binnen heeft het geregend. We hebben ergens op een van de druk bezochte terrassen een plekje weten te bemachtigen om te lunchen. Regelmatig zagen we nog rugzakken met mensen eronder voorbij komen. De warmte, benauwdheid en vermoeidheid speelden ons een beetje parten en we zijn teruggegaan naar de P en zijn vertrokken richting A Coruña aan de noordwest kust. Daar een plekje vinden was een nog groter probleem. Om een lang verhaal iets korter te maken: geen plek, dan maar op illegale plek staan, weggestuurd door politie, iemand bood zijn plek aan ons aan maar kon niet weg vanwege slecht geparkeerde auto, politie laat takelwagen komen, camper kon weg, wij hadden plekje. Overal stond het bomvol. Nu een schitterende plek aan het water met zicht op prachtige zonsondergang.
Geschreven door Clements.reisdagboek