Vandaag hadden we het plan opgevat om het park Monfragüe in te gaan. En, na afscheid genomen te hebben van onze Engelse buren (lieve mensen), besloten we dat ook echt te gaan doen. Fietsen of wandelen naar de plek waar we in het park wilden zijn was geen optie. Het is een behoorlijk eind vanaf de camping fietsen en ook zeer heuvelachtig. En dat ook nog met temperaturen die de 30° aantikken wilden we dat niet doen. Dus alles buiten losgekoppeld, binnen vastgezet en gecontroleerd en op pad. Op de 1e P zijn we gestopt om wat foto's te maken van een bruggetje over de Taag. In de verte zagen we een van de 3 dammen die Spanje in de Taag heeft gezet. We zijn het bruggetje nog even op geweest. De 2e P stond vol en daar konden we met de camper zeker niet bij. De 3e P was uitsluitend voor personen auto's en dat lukte ook niet, anders zouden we half op de weg staan. Bij de 4e P hadden we plek zat. Alles liep wel erg schuin maar we zochten de meest horizontale plek en zetten wat rijplaten onder de wielen. Bijna waterpas. Hup, op weg. (Zie ook foto van de route, P zit rechtsonder en we liepen met de klok mee). Langs een wandelpad in de bossen (wel vlak bij de weg) liepen we terug naar P3. Daar is de belangrijkste rots waar veel gieren, een enkele adelaar (niet gezien) en de zwarte ooievaar huisvest. Langs het water en de weg verder gelopen naar de brug waar we overheen waren gereden. En daar naar boven gegaan, de bergrug op naar het Castle of Monfragüe. Stevige stijging en lang pad. Maar boven was een mooi uitzicht. Gieren vlogen ongeveer op die hoogte dus je keek ze in de ogen (bij wijze van dan). Nu weer naar beneden naar de P waar de camper stond, en dat lukte. Vermoeiende maar mooie wandeling. Teruggereden waar we op de camping een heerlijk biertje genomen hebben. Altijd tijd om onszelf te belonen. En dat doen we maar wat graag.
Geschreven door Clements.reisdagboek