Na een klein ontbijtje scoor ik, Carin, bij een Nederlands meisje nog een paar tampons. De overgang is niet echt prettig als je op vakantie bent in een land waar verder niks (alleen Eva’s) te verkrijgen is. Gisteren heb ik er een paar van een andere vrouw gekregen. Nooit gedacht dat je daar blij (eigenlijk is opgelucht een beter woord) van kunt worden. We rijden over hobbelige wegen naar een kleine Boeddhistische tempel midden in de bergen. Er zijn een aantal mensen uit Anuradhapura gekomen, die eten bereid hebben voor de monniken en dat komen aanbieden. Er wordt een ceremonie van gemaakt. Onderweg drinken we samen een King coconut leeg en dat is dan onze lunch. De chauffeur heeft iets meer nodig en gaat eten als wij genieten van een heerlijke massage met kruiden in een klein paradijsje. Dat wordt afgesloten met een natuurlijke sauna, op de grond liggen bladeren en het voelt heel prettig. We drogen ons af, maar mogen niet douchen, want dan is het effect van de massage en de sauna meteen weg. Onder een plantendak drinken we thee met palmsuiker. Dat krijg je in een blokje en daar moet je een stukje afbijten en dan een slokje thee nemen. Heel ontspannen rijden we door naar ons volgende hotel, Thilanka, spa & resort. Jammer dat we hier maar één nachtje blijven. We worden met een fiets opgehaald. Daar past ook de bagage in. Via een lange oprijlaan met aan weerszijden heel veel prachtige mangobomen komen we in het hotel waar we een welkomstdrankje aangeboden krijgen. Achter het zwembad bevinden zich de sfeervolle kamers met mooi sanitair én een heel groot buitenbad. Bij het zwembad eten we verse amandelen uit eigen plantage! die ze mooi verpakt hebben in een servet en die je, denken wij, op moet eten met een vork, want die wordt erbij geleverd. Op het grasveld staan tafeltjes en stoelen en daarachter liggen rijstvelden en worden er groenten en fruit verbouwd. ’s Avonds kunnen we daarvan eten! Bij de receptie staat een grote bar met daarin een oude auto. De obers leggen ons letterlijk in de watten en begrijpen het als Edward niet echt wil eten. Zij bieden hem groene thee aan en geven hem een bord om iets van mij mee te kunnen eten. De rosé mag ik meenemen, want die wordt niet per glas verkocht. We zien ook nog een bruidspaar dat foto’s komt maken. Wij hebben, van bovenaf, in het restaurant een prachtig uitzicht over het hotel.

Geschreven door CarinenEdwardopreis