Om 6.00 uur aan de koffie om daarna met een ontbijtpakket te vertrekken naar de boot voor een bezoek aan Delft Island. Het is nog een aardig eindje rijden voordat we bij de haven zijn. De chauffeur kent hier de weg niet zo goed. En dan kan het avontuur beginnen. Misschien eerst even naar de wc? Of toch maar liever ophouden? Het laatste dan maar. Als je het toilet? ziet en ruikt hoef je meteen niet meer zo nodig. Over de brug naar de boot om te gaan genieten van een mooie tocht over de zee. Nou, vergeet het maar. We worden naar de “catacomben” van de boot gedirigeerd en komen terecht in een benauwde ruimte met stoeltjes, matrozenwas, slecht of niet werkende ventilatoren en heel veel mensen. Tot overmaat van ramp gaat het luik ook nog dicht, want de zee is zo wild dat de golven naar binnen slaan. Dit “ontspannende” tochtje duurt bijna een uur! In dit uur zijn de meeste mensen heel stil en sluiten hun ogen. Een paar aanwezigen voelen zich niet lekker en dat hoor je goed, want je oren hou je uiteraard wel open. Al met al voel je je daardoor nog minder prettig en dan prijs je jezelf gelukkig dat je het ’s ochtends alleen bij water hebt gehouden… Het ontbijt kan altijd nog als lunch gaan dienen. Voor het laatste stukje zee moeten we overstappen op een andere boot. Daar moeten we op het dek gaan zitten met reddingsvesten aan. Als ze op zijn moeten de laatsten het zonder doen…Deze tocht brengt wel een beetje ontspanning, je ziet de zee en kunt uitkijken naar het eiland. Daar aangekomen bespreekt de chauffeur een tuktuk voor ons. Zo kunnen we, al crossend, Delft Island verkennen. Het blijkt een groot eiland te zijn waar veel mensen wonen. We zien, in een recordtempo, een hele oude boom, een soort duivenwoning, die gebouwd is door Nederlanders, wilde paarden, een grote voetstap, de zee en het strand, winkeltjes en ruïnes. Voordeel van de snelle tocht is wel dat het er lekker doorheen waait in de tuktuk op dit snikhete eiland. De chauffeur gaat even een hapje eten (dat kan hij echt heel goed) en wij besluiten dat we dat maar even niet gaan doen. We hebben immers ook nog de terugtocht per boot in het vooruitzicht. Hoe zouden de toiletten er hier uitzien? Ook Indiase hurktoiletten dus. Tja, als je moet, dan moet je. Later bleek er ook nog een gewone wc te zijn…In de schaduw wachten we op de boot. De terugreis valt reuze mee. De zee is gekalmeerd en het luik mag open blijven! Maar het blijft beter aanvoelen om met je ogen dicht de tijd uit te zitten. We eten een gedeelte van het ontbijt onderweg op, de rest is voor Sarath, die best nog een paar boterhammen op kan! Rond half 5 zijn we bij het hotel terug. Even het zweet en het stof eraf in het zwembad, beetje uitrusten, douchen en genieten van, alweer, een heerlijke maaltijd. Het eten in dit hotel is vegetarisch, maar het is zo speciaal klaargemaakt dat het lijkt alsof je vlees en vis eet.

Geschreven door CarinenEdwardopreis