Vandaag komt Victoria, een Spaanse collega en goede vriendin van Douwe, ons afhalen op onze camperplek. Met de auto van haar ouders bij wie zij voor de feestdagen op bezoek is. Zij gaat ons Murcia en de beste tapas-tentjes laten zien en wees eerlijk, hoe kan je een plek beter bezoeken dan onder begeleiding van iemand die er vandaan komt.
Het is een heerlijke dag, niet te warm, maar toch zonnig en heerlijk relaxed. Murcia blijkt ook echt een ontspannen stad te zijn, die nu overigens druk bevolkt is met Spanjaarden omdat ze inkopen doen voor het feest wat hier groter en belangrijker is dan kerst of nieuwjaar: drie koningen, de wijzen die uit het oosten kwamen, op 6 januari. Lijkt logisch: een feest voor drie wijzen die aankomen uit een ver land of een feest voor de komst van één baby.
En dan zien we ineens de kinderen van JJ en CC lopen, die vanuit Benferri hier een dagje komen shoppen. En lunchen natuurlijk. Zo klein kan de achtste stad van Spanje dus zijn.
De tapas-bar waar wij lunchen is de favoriet van Victoria en die lunch zullen we vast niet snel vergeten. Tapas en tapas-toetjes, die we zelf voor Spaanse begrippen onconventioneel verorberen. Na elke hap schuiven we het bordje naar rechts, net zo lang tot de vier verschillende toetjes op zijn. Daarna kunnen we geen pap meer zeggen.
De guide-stress van Victoria is voorbij: tour geslaagd, tapasrestaurant-keuze geslaagd en het inparkeren van papa's coche in de best wel nauwe parkeergarage onder de ouderlijke flat schadevrij uitgevoerd.
De tour wordt afgesloten met een bezoek aan het Royaal Casino, een oude sociëteit, in klassieke stijl (Spaanse barok), Moorse muurmotieven op de wanden in combinatie met Art Deco/Jugendstil-details, alles in harmonie bij elkaar gebracht.
Daarna halen we haar hond Pirata op en rijden terug naar de camper, waar Victoria en Douwe met Pirata nog even de heuvels in gaan en waar wij het cadeautje van Victoria uitpakken: een tas vol sinaasappels, manderijnen en citroenen uit eigen tuin. Meer Murciaans gaat het niet worden.
Als we terugkomen bij de camperplek heeft de brutaalste van de twee nomadische buurvrouwen van gisteren haar camper verplaatst en staat ze met haar gele monster in onze "privé-tuin" aan de andere kant van haar vriendin. Huhh.... nou ja, alle mensen zijn gelijk, maar sommige mensen zijn net iets meer gelijk. Zoiets. Het zijn overigens Hollanders.
Geschreven door BartKhorsandoppad