De demonen van de heer van La Mancha, dreigend hoog op de berg bij het stadje Consuegra, hebben ons vannacht mooi met rust gelaten. Misschien hebben ze zelfs wel over ons gewaakt. Hoe dan ook, wij hebben heerlijk geslapen, de witte reuzen zijn in het ochtendlicht alweer getransformeerd in vriendelijke vreedzame molens. Wij rijden snel verder zuidwaarts. Het landschap waar we over de snelweg doorheen karren, is niks bijzonders. Maar zodra we afslaan en verder rijden over lokale wegen, wordt het weer mooi Spaans onderweg. En gelukkig wat warmer in het zonnetje. Bij Montiel spotten we een tafelberg met een bijzonder geërodeerde, grillige top. Als we dichterbij komen blijkt het een ruïne in dezelfde steenkleur als de berg. Het plaatje blijft net zo mooi.
We tanken LPG, waar een behulpzame pompbediende ons assisteert. De eerste poging geeft een Error, de tweede lukt wel. Later blijkt dat voor die eerste poging toch ook het door ons vooraf ingestelde maximum van 10 euro is afgeschreven. Opzet of foutje? We mailen hem even.
Tegen half drie rijden we de provincie Andalucia en meteen daarmee de Sierra de Segura in. Daarnaast ligt een tweede Sierra, namelijk Sierra de Alcaraz, en het nationale park Carales del Mundo y de la Sima. Het kan niet op vandaag, vraag je natuur dan krijg je natuur.
We stoppen tegen 15 uur bij het plaatsje Génave, waar zowel een officieuze als een prachtige aangelegde officiële camperplek te vinden zijn. De eerste camperplek ligt aan een verlaten WildWest-stationnetje (waar je zo een lonesome cowboy uit een Western voor je ziet aan komen sloffen op zijn stoffige paard; misschien wel een achterachterkleinzoon van Don Quichot) in het dal waar de spoorrails zijn vervangen door glad gravel voor een prachtige lange fietsroute.
Dat bewaren we voor morgen, want we kiezen voor de officiële camperplek bovenin het dorpje, netjes uitgevlakt, met waterkranen, picknickbankjes en royaal uitzicht over het dal. Niks meer aan doen dus. Hier blijven we wel even.
Geschreven door BartKhorsandoppad