Woensdag 6 februari, Bungendore
Langs de kust naar Batemans Bay waar we bij de haven het voederen van de pelikanen mochten meemaken. Is heel duidelijk een show met geconditioneerde pelikanen die regelmatig het visafval van een groot visrestaurant krijgen. Leuk voor de toeristen. Daar toch maar 12 jumbogarnalen gekocht voor de lunch.
Over de Kings highway (B52) door de bergen naar de hoogvlakte gereden waar in 1913 Canberra uit het niets is opgericht. Er was een heftige strijd tussen Sydney en Melbourne over wie van de twee de hoofdstad zou worden. Canberra ligt ongeveer halverwege tussen de twee in. Tot op de dag van vandaag kunnen de beide steden weinig respect opbrengen voor Canberra, “daar wonen alleen nutteloze ambtenaren en controleurs van controleurs.”
Bij de lunch in Braidwood heeft Jos een mooi roze hemd gekocht voor 80$ en bij Vinnies een blauwe blouse voor 5$. Elly heeft er het slotje van haar lievelings hanger laten repareren. Baidwood is een historisch stadje, midden in uitgestrekte wouden en schapenvelden. Tientallen kilometers geen huis te zien en dan ineens op een kruising van wegen een nederzetting met 350 inwoners, die allemaal een of ander winkeltje, cafe, handeltje of benzinepomp bestieren. Daarna weer 10tallen kilometers niets.
Onze laatste B&B in Nieuw Caledonië had een restaurant van een goede vriend aanbevolen in de buurt van Canberra, in Bungendore. Een Franse chef die heerlijk zou koken. Het restaurant was gevestigd in het oudste gebouw van Bungendore, wat duidelijk te merken was aan de lage deuren en plafonds en de kleine ruimtes. Overal lachte de Franse tricolore ons toe, in schilderijen, theepotjes, tafelkleedjes, vlaggetjes en nog veel meer. Chef Christophe geeft masterclasses Cuisine Française en organiseert meerdaagse culinaire reizen naar de Vogezen en Nieuw Caledonië.
Het eten was wel lekker en mogelijk voor Australische begrippen culinair. Wij zijn bang dat onze chef in de Vogezen zeker geen ster zal krijgen.
Gelukkig konden we onze campervan achter het restaurant op de parkeerplaats van de IGA (een soort Australische Jumbo) parkeren zonder te betalen.

Donderdag 7 februari, Canberra
Op weg naar Canberra, dat midden in een kleine, kunstmatige provincie; de Australia Capital Territory, ligt. ACT ligt weer midden in New South Wales. Bij de Tourist Information van Queanbeyan, een grote voorstad van Canberra, kregen we weer perfecte informatie over Canberra en omgeving. Steeds komen we bij de Tourist Information gepensioneerde, enthousiaste inwoners tegen die willen weten waar we vandaan komen en alles over de streek en omgeving uit eigen ervaring vertellen. Je wordt ook overladen met gratis folders en landkaarten.
Het enige caravanpark met een zwembad in Canberra ligt in het noorden, bij de universiteitswijk. Het was ondertussen 32 graden geworden dus we zijn heerlijk luierend de hele middag in het zwembad geweest. Het Alivio Tourist Park bestaat voor het grootste deel uit kleine bungalows. Op donderdag was bijna niets bezet, voor zaterdag konden we al geen camper plaats met stroom meer reserveren.

Vrijdag 8 februari, Canberra
De nabijgelegen Telstra toren bezocht. Telstra is de grootste telefonie leverancier van Australië; tot in de kleinste plaats vind je ouderwetse telefooncellen, waar je met een Telstra abonnement ook gratis WiFi kunt krijgen. De toren staat op de Black Mountain en vanaf het restaurant op de bovenste etage heb je een overdonderend uitzicht tot op 40 km afstand.
Doorgereden naar het zuiden naar een natuurreservaat waar de oudste nederzettingen van de streek staan en de modernste radio telescopen waarmee het heelal wordt afgeluisterd. De telescopen waren gesloten voor het publiek en de historische boerderij in Thatwa ging net sluiten toen we eraan kwamen. Was een beetje onze eigen schuld, we hadden bij een prachtige picknick plaats aan het water geluncht. Elly heeft er heerlijk in het riviertje gezwommen. Wat een genot als je je huis bij je hebt.
Op weg terug naar Canberra begon het hard te regenen en natuurlijk kwamen we in de vrijdagavond spits terecht. Midden in het centrum geparkeerd en gegeten bij een heel goed Indiaas restaurant, Blu Ginger.

Zaterdag 9 februari, Canberra en Bredbo
In de ochtend en middag hebben we een paar belangrijke bezienswaardigheden in Canberra afgewerkt. Allereerst hebben we het nieuwe parlementsgebouw bezocht. Zeer indrukwekkend, boven op een heuvel aan de rivier. Het is een tamelijk nieuw gebouw met een aparte vorm, met een eerste en tweede kamer en een groot aantal hallen waar de historie van Australië wordt afgebeeld. Er staat een grote Friese staartklok uit 1792 prominent boven aan de trap naar de vleugel waar alle officiële cadeaus van landen over de hele wereld staan uitgestald. Deze cadeaus hebben de Australiërs gekregen ter gelegenheid van de opening van het nieuwe parlementsgebouw in 1988. De klok geeft nog steeds de juiste tijd weer. In de ontvangsthal liggen de officiële regerings verklaringen van spijt. Pas in 2012 heeft de regering officieel verklaard dat de aboriginals, “The Indiginous People”, schandalig zijn behandeld. Tot eind jaren ‘70 van de vorige eeuw (!) zijn kinderen van gemengd bloed met geweld bij hun moeder weggehaald en in religieuze weeshuizen geplaatst, om te voorkomen dat er een vermenging van aboriginals en immigranten zou plaatsvinden en ‘halfbloeden’ de aboriginals cultuur zouden overnemen. Pas de laatste 20 jaar is er veel aandacht gekomen voor deze zogenaamde Lost Generation. Er zijn regeringsprogramma’s die de weggehaalde kinderen, die nu tussen de 50 en 100 jaar oud zijn, te herenigen met hun families. Een zeer zwarte bladzijde in de geschiedenis. Voor het oude parlementsgebouw staat al 30 jaar een Aboriginals ambassade, als protest tegen de eeuwenlange bezetting van hun land. De meeste Aboriginals beschouwen de overige Australiërs nog steeds als bezetters.
Daarna het Australian War Memorial bezocht, ook op een heuvel. De beide gebouwen zijn met elkaar verbonden door een 5 km lange 30 meter brede laan waarlangs veel militaire beeldengroepen staan. We moeten toegeven dat de Australiërs het groots aanpakken. Alle overleden militairen van de afgelopen 200 jaar staan in steen gebeiteld.
We hadden nog een uurtje om het National Museum of Australia te bezoeken. Daar hebben we gesproken met een suppoost die 30 jaar geleden uit Persië naar Australië is gevlucht. Hij raadde ons aan om Tilba Tilba en Mystery Bay aan de kust te bezoeken.
Onderweg naar de kust in het zuiden hebben we gegeten in een wegrestaurant, de Bredbo Inn. Bredbo heeft 300 inwoners en het restaurant en de bar zat helemaal vol met mensen uit de buurt en een paar reizigers. Je kunt daar namelijk in de achtertuin gratis kamperen. Er zijn overigens nauwelijks kampeerterreinen tussen Canberra en de kust dus een pleisterplaats halverwege is wel handig. Er wordt wel min of meer verwacht dat je in het restaurant eet. Een gezellige zaterdag avond op het platteland met een voedzame maaltijd en veel bier.

Geschreven door Australia2019