Het hotel heeft geen ontbijtservice dus ontbijten we bij de plaatselijke bakker. Maar Yvonne is alle zoetigheid een beetje beu. Dus koopt ze een hard broodje en met wat kaasjes uit de auto heeft ze een heerlijk ontbijt. Ook de koffie is erg lekker. We hebben de afgelopen weken nog nooit zoveel koffie op bij ons ontbijt. Normaal drinken we altijd thee.
Na het ontbijt vertrekken we voor -weer- een dag in de auto. We willen nu wel graag naar huis.
Net voor de grens van Frankrijk gooien we in Spanje de auto nog een keer vol. Met onze dubbele benzinetank moeten we toch in België kunnen komen zonder te tanken.
Maar na het tanken een probleem... Door alle stakingen in Frankrijk hebben ze de grens met Spanje (of net andersom) dicht gegooid. Oeps...
Ad grapt, zullen we de Duitsers maar achterna gaan en ook naar Portugal rijden. Ehhh... toch maar niet gedaan.
Na een kilometer of 30 á 40 te hebben om gereden -binnendoor- kunnen we toch de grens over.
Maar wat een rijen vrachtwagens zien we overal. Ze staan al een km of 3 voor de benzinepompen stil op de vluchtstrook. En ook na de benzinepompen is het aansluiten tot op de vluchtstrook.
Er zijn diverse wegblokkades.
Als we bij en tolpoortje aankomen staan ook daar de 'gele hesjes' en hebben ze een spandoek bij waarop staat: 'Toeteren'. En nog een geluk, de tol van € 7,70 hoeven we ook niet te betalen. Dat is dan weer mooi meegenomen.
Omdat het steeds drukker wordt in Bordeaux én Parijs gaan we naar rechts op de landkaart en dan omhoog. Kunnen we morgen nog zien hoe het ervoor staat. Lang leve Google Maps.
Tegen 20.00 uur komen we aan in Limoges. Hier vinden we een F1 hotel, welke nog één kamer over heeft en dit wordt onze slaapplek.
Morgen hopen we de 800 km die nog rest naar huis te gaan rijden.

Geschreven door Ad-yvonne-mischa.reisdagboek